هرچه فناوری جدید‌تر و انقلابی‌تر باشد، توصیف کاری که انجام می‌دهد سخت‌تر خواهد بود. به عنوان مثال آیا به یاد دارید که درک درست فناوری بلاکچین به چه مقدار زمان احتیاج داشت؟ برخی از کاربران صنعت رمزارزی مجبور بودند تعداد زیادی مقاله‌ی تخصصی در رابطه با آن مطالعه کنند تا در نهایت پیرامون این فناوری نوظهور اطلاعات جامعی بدست آورند. بعد از این مرحله و زمانی که لازم باشد بلاکچین را به دیگران هم توضیح دهید، با این سد مواجه می‌شوید که آن شخص برای درک فناوری بلاکچین به مقداری اطلاعات پیرامون علم کامپیوتر هم نیاز دارد.
توضیح ساده‌ی بلاکچین
زمانی که سعی می‌کنید با جستجو در اینترنت توضیح ساده‌تری برای بلاکچین پیدا کنید، متوجه خواهید شد که تمام مقالات مربوط به این موضوع، مملو از اصطلاحات فنی هستند که نمی‌توانند به صورت کامل ذات تکنولوژیک آن را بیان کنند. در هر جستجو احتمالا با جملاتی این چنینی روبرو می‌شود: ایجاد یک محیط قابل اطمینان که می‌توانید در آن بدون دخالت یک شخص ثالث به مبادلات با یک ناشناس بپردازید، دنیایی که شما می‌توانید پول و سرمایه‌ی خود را بدون دخالت جی‌پی مورگان(JP Morgan) جابجا کنید، کالاهایی که آمازون در آن دخیل نیست، تعاملات اجتماعی که فیس‌بوک در آن‌ها جایی ندارد. پس چطور می‌توان فناوری بلاکچین را به صورت ساده توضیح داد؟
جواب این سوال این است که تقریبا هیچ راه ساده و مستقیمی برای این کار وجود ندارد، بلکه شما نیاز دارید تا پیش از توصیف فناوری بلاکچین، ابتدا در رابطه با سردرگمی‌ها و اصطلاحات سنگینی که دوستانتان احتمالا با آن‌ها روبرو خواهند شد، صحبت کنید. به عنوان مثال سوالاتی از قبیل: بدون حضور یک شخص ثالث چه کسی داده‌های مربوط به کاربران را ذخیره می‌کند؟ چه کسی از داده‌های من حفاظت خواهد کرد؟ چه کسی مسئولیت تایید هر تراکنش را بر عهده خواهد داشت؟
پاسخ جداگانه به این سوال‌ها باعث آسان‌تر شدن توضیح اجزاء مختلف این فناوری انقلابی و در نهایت یک جمع‌بندی مناسب برای درک آن خواهد شد. بنابراین می‌توان به ترتیب و به صورت جداگانه پاسخ داد: یک دفترکل توزیع شده‌ی تغییر ناپذیر، یک کلید عممی رمزنگاری شده، و پروتکل اجتماع.
توضیح بخش‌های مختلف
هنگامی که شما در حال توضیح دادن این موارد هستید، هدف از بین بردن سردرگمی‌های فرد مقابل بدون ایجاد خستگی و کسالت است. بنابراین نباید بیش از حد فنی و تکنیکال صحبت کنید. تنها یک مرور کلی در رابطه با آنچه باید بدانند ارائه کنید:
- یک دفترکل توزیع شده‌ی تغییر ناپذیر: به جای اینکه داده‌های شما توسط یک سرور مرکزی تحت کنترل یک شخص ثالث ذخیره و عرضه شوند، این داده‌ها در یک شبکه‌ی نقطه به نقطه(Peer To Peer) ذخیره شده و برای دسترسی عمومی باز هستند. دستگاه‌های کاملا شرکت‌کننده و یا «گره‌ها»، در این شبکه یک نسخه‌ی کامل از دفترکل را در اختیار دارند، و داده‌های ورودی به صورت پشت سرهم مرتب و منظم می‌شوند. بنابراین هرگره می‌تواند از طریق تمام گره‌های شرکت کننده در پایگاه داده تکرار و وضعیت کلی آن تایید شود. علاوه بر این، برای افزایش هرچه بیشتر امنیت، ورودی‌های موجود در بانک اطلاعاتی را نمی‌توان تغییر داد. شما تنها می‌توانید با افزودن ورودی جدید و یا یک «بلاک» به زنجیره‌ی تراکنش قبلی، وضعیت فعلی را تغییر دهید.
- کلید عمومی رمزنگاری شده: از آنجایی که هرکسی می‌تواند یک دید کلی بر روی این بانک اطلاعاتی داشته باشد، برای تامین امنیت دارایی‌های دیجیتال از اصول ریاضی استفاده می‌شود. با استفاده از یک الگوریتم خاص، تمام داده‌های با ارزش و کمیاب در یک شناسه‌ی جهانی یا «کلید عمومی» ترسیم می‌شود، و حقوق مالکیت تنها با رمزعبور یا «کلید خصوصی» به فرد اعطا خواهد شد.
- پروتکل اجماع: برای جلوگیری از هرگونه تراکنش نامعتبر و کلاهبرداری احتمالی، این شبکه نیاز دارد تا برای دستیابی به اجماع در مورد تایید تراکنش‌ها در این بانک اطلاعاتی جهانی، از یک روش خاص استفاده کند. از آنجایی که نمی‌توان به اعضای درگیر در معامله اعتماد کرد و انتخاب یک گره‌ی تصادفی هم بسیار پرمخاطره خواهد بود، برای تایید اعتبار تراکنش‌ها به روشی نیاز دارید که یک گروه ناهماهنگ از اشخاص ثالث یا «ماینرها» این مسئولیت را انجام دهند. یکی از راه‌هایی که این روند را دموکراتیزه می‌کند، استفاده از ماینر‌هایی است که با استفاده از قدرت محاسباتی سیستم خود یا فرایند «اثبات کار» این کار را انجام می‌دهند. به آن‌ها مسائل پیچیده‌ی ریاضی تحویل داده شده که حل آن‌ها نیازمند قدرت محاسباتی رایانه‌ای است، و اولین ماینری که بتواند به پاسخ مناسب دست یابد، به عنوان واسطه برای اعتبار دادن به تراکنش انتخاب می‌شود.
ادغام هرآنچه توضیح داده‌اید
تا این مرحله شما اجزاء اصلی مورد نیاز برای درک صنعت رمزارزی را به اطرافیان خود توضیح داده‌اید، حال مهم‌ترین کار این است که توضیحات جداگانه‌ی خود را با یکدیگر ادغام کنید:
- بنابراین، شما با یک شبکه‌ی نقطه به نقطه روبرو هستید که زنجیره‌ای از بلاک‌های تراکنش را ذخیره می‌کند، و هرکسی می‌توان از سرتاسر این زنجیره عبور کرده و به نقطه‌ی فعلی بانک اطلاعاتی برسد. هر شرکت‌کننده‌ای در این شبکه درسترسی کاملی برای خواندن اطلاعات دارد، اما از آنجایی که کلیه‌ی داده‌ها به یک کلید عمومی مرتبط هستند، حقوق مالکیت همچنان محافظت شده و فقط دارنده‌ی کلید خصوصی مطابق با آن به امتیاز و حقوق تراکنش دسترسی دارد. این درحالیست که برای محافظت در برابر شرکت‌کنندگان مخرب که سعی می‌کنند پول‌های خود را چند مرتبه در شبکه خرج کرده یا به اصطلاح فرایند «پرداخت مضاعف» را انجام دهند، تمام تراکنش‌ها توسط ماینر‌هایی که از یک پروتکل اجماع همچون اثبات کار(Proof Of Work) استفاده می‌کنند، مورد تایید قرار خواهند گرفت. و بله این همان فناوری بلاکچین است.
توضیح بیشتر؟
در این مرحله شخص مخاطب شما درک گسترده‌تری از فناوری بلاکچین دارد. اما احتمالا همچنان چند سوال برای وی بی‌پاسخ مانده است: چطور یک پایگاه داده می‌تواند تمام سوابق تراکنش‌ها را به راحتی حفظ کند؟ در صورتی که یک نفر بتواند کلید خصوصی من را حدس بزند، چه خواهد شد؟ اگر ماینر منتخب تصمیم به دستکاری و بازی دادن سیستم بگیرد، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
حال شما باید تمام سردرگمی‌های به وجود آمده برای مخاطب را برطرف کرده و میزان اطلاعات خود را به وی نشان دهید. بنابراین می‌توانید در پاسخ به اینگونه سوالات از درخت مرکل(merkle trees)، مقیاس‌پذیری خارج زنجیره(off-chain scalability)، توابع هش(hash functions)، زنجیره‌های طویل و هارد فورک‌ها صحبت کنید.
هدف نهایی شما این است که به دوستان خود نشان دهید فناوری بلاکچین چگونه(با تلفیق علوم رایانه، رمزنگاری و اقتصاد) خودکارسازی یکپارچگی و امنیت داده‌های را امکان‌پذیر می‌کند. در پایان این مکالمه، احتمالا به شخص مخاطب کمک کرده‌اید تا بتواند دید گسترده‌ای بر پتانسیل بسیار بالای دنیای مبتنی بر بلاکچین داشته باشد.
در صورت وجود هرگونه ابهام می‌توانید سوالات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
