پروژه‌های رمزارزی باید براساس گره‌ها رتبه‌بندی شوند نه میزان سرمایه‌

گره‌ها مهم‌تر از سرمایه‌ هستند

در جدید‌ترین مقاله‌ی پلت‌فرم کوین‌مانکس(CoinMonks یک انتشارات آموزشی غیرانتفاعی که در زمینه‌ی صنعت رمزارزی فعالیت دارد) به بررسی شبکه‌های رمزارزی مختلف و تعداد گره‌های فعال آن‌ها پرداخته شده است. مشخصا دو رمزارز مهمی که به آن‌ها پرداخته شده، بیت کوین با ۹۳۰۰ گره‌ی فعال و اتریوم با بیش از ۷۵۰۰ گره‌ی فعال هستند.

رمزارزهای نام برده شده در این مقاله بر اساس تعداد گره‌های فعال مورد بررسی قرار گرفته‌اند و نه میزان سرمایه‌ی در حال گردش یا Market Cap؛ بنابراین نسبت به آنچه معمولا در پلت‌فرم‌هایی همچون کوین‌مارکت‌کپ(CoinmarketCap) با آن سروکار داریم، تصویری کاملا متفاوت ارائه شده است.

به غیر از برترین رمزارزهای موجود در بازار، چندین پروژه‌ی رمزارزی قابل استخراج(Mineable) وجود دارد که تعداد گره‌های فعال آن‌ها بسیار زیاد می‌باشد. جامعه‌ی این دارایی‌های رمزارزی نسبتا کوچک به شدت از آن‌ها حمایت کرده و باعث شده‌اند که این پروژه‌ها بیشتر بر روی شبکه‌های توزیع شده تکیه کنند تا مواردی همچون میزان سرمایه‌ی فعلی.

سایر رمزارزهای مورد بررسی نیز براساس پروتکل خود توانسته‌اند تعداد زیادی شرکت‌کننده را به سمت خود جلب کنند، به عنوان مثال می‌توان به ترون(TRON) اشاره کرد که علاوه بر نمایندگان عالی رتبه(Super Representatives) بیش از ۹۳۳ گره‌ی فعال دارد. مابقی رمزارزها و توکن‌های مورد بررسی از جمله دش(DASH) نیز با ترکیب فرایند ماینینگ و پاداش‌دهی به میزان رمزارز تحت مدیریت توانسته‌اند در این لیست جای بگیرند.

وضعیت اتریوم کلاسیک مناسب نیست

این درحالیست که طبق آنچه در این مقاله آمده، سایر رمزارزهای نام‌آشنا از جمله اتریوم کلاسیک، با وجود اینکه در پلت‌فرم کوین‌مارکت‌کپ از جایگاه مناسبی برخوردار هستند، اما هیچ اطلاعاتی در رابطه با گره‌های آن‌ها وجود ندارد. اخیرا اطلاعاتی منتشر شده که نشان می‌دهد شبکه‌ی اتریوم کلاسیک تنها شش گره‌ی فعال دارد، عددی که شدیدا ناکافی و غیرقابل قبول می‌باشد. همین موضوع در رابطه با دارایی‌های برجسته‌ی دیگری همچون مونرو و کاردانو نیز صدق می‌کند.

.

خطر حمله به این شبکه‌ها وجود دارد

این گزارش علاوه بر اینکه رتبه‌بندی و جایگاه برخی پروژه‌های رمزارزی را زیر سوال برده است، اعتبار برخی پروژه‌های معتبر را هم تحت تاثیر قرار داده است.

یکی دیگر از مشکلاتی که در رابطه با این موضوع وجود دارد این است که تعداد گره‌های اعلام شده همیشه ثابت نبوده و نمی‌تواند منعکس کننده‌ی توزیع جغرافیایی آن‌ها باشد، زیرا برخی از این گره‌ها با استفاده از توان محاسباتی خریداری شده و یا به اصطلاح کرایه‌ای در حال فعالیت هستند. گره‌هایی که بر روی دستگاه‌های الکترونیکی مصرف‌کنندگان در حال فعالیت هستند به منابع کمتری نیاز دارند.

رتبه‌بندی بر اساس تعداد شرکت‌کنندگان و کاربران فعال

رتبه‌بندی پروژه‌ها بر اساس تعداد کاربران و شرکت‌کنندگان فعال نیز باعث حذف شدن اکثر توکن‌ها می‌شود، زیرا این پروژه‌ها برای توزیع به سایر شبکه‌های فعال متکی هستند. به عنوان مثال توکن‌های ERC-20 از این منظر نسبتا ایمن هستند، زیرا تراکنش‌های آن‌ها از طریق گره‌های شبکه‌ی اتریوم صورت می‌گیرد.

البته افزایش تعداد شرکت‌کنندگان یک شبکه باعث ایجاد مشکلاتی همچون جعل هویت یا حملات سایبیل(Sybill Attacks) می‌شود. از طرف دیگر مشکلات مربوط به اوپراتورها وجود دارد، که ممکن است دست از کار کشیده و یا با مشکل کمبود منابع روبرو شوند. سانسور و فایروال‌های اینترنت نیز می‌تواند باعث عدم فعالیت گره‌ها شود.

در این مقاله علی‌رغم تعداد شرکت‌کنندگان فعال در یک پروژه‌ی رمزارزی، نگهداری و حفظ تمام تاریخچه‌ی بلاک‌چین نیز مورد بررسی قرار گرفته است. به عنوان مثال در رابطه با رمزارز بیت کوین هنوز هم می‌توان تاریخچه و وضعیت تمام دفترکل را با حجم ۲۶۰ گیگابایت دانلود کرد، درحالیکه برای پروژه‌ی بزرگی همچون اتریوم، تنها یک گره‌ی فعال برای نگهداری تمام تاریخچه در نظر گرفته شده است.

نظر شما در رابطه با رتبه‌بندی رمزارزها بر اساس گره‌ها چیست؟ آیا این روش می‌تواند نشان دهنده‌ی پتانسیل یک پروژه‌ی رمزارزی و ارزش واقعی آن باشد؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.