قدرتمندترین رقبای اتریوم کدامند و چه امکاناتی را به فعالان صنعت رمزارزها پیشنهاد می‌کنند؟

رقابت اتریوم و دیگر آلت کوین‌ها

خبرهای منتشر شده از فرآیند توسعه‌ی اتریوم نشان می‌دهند که به زمان راه‌اندازی اتریوم 2 بسیار نزیک شده‌ایم. در حقیقت، فعالیت توسعه‌دهندگان باوجود راه‌اندازی متزلزل شبکه‌ی آزمایشی مدالا توسعه‌ی شبکه‌ی اتریوم همچنان بر برنامه‌ی زمان‌بندی منطبق است. رائول جردن(Raul Jordan)؛ توسعه دهنده‌ی آزمایشگاه پریسماتیک لبز در مقاله‌ای اظهار داشت که ایجاد نخستین بلاک در شبکه‌ی اتریوم 2 دو یا سه ماه پس از راه‌اندازی شبکه‌ی آزمایشی مدالا به‌طور ایده‌آل امکان‌پذیر است.

ایده‌ی بروزرسانی اتریوم از زمان راه‌اندازی این پروژه در سال 2015 وجود داشته است. مدت زمان لازم برای راه‌اندازی اتریوم 2 این واقعیت را نشان می‌دهد که تعویض موتور یک وسلیه‌ی نقلیه‌ی در حال حرکت از ساختن وسیله از ابتدا دشوارتر است.

بسیاری از توسعه‌دهندگان از سال 2015 تاکنون فرصت یافتند تا پروژه‌های رمزارزی خودشان را راه‌اندازی کنند و اغلب طوری طراحی شده‌اند که بر همان مشکلاتی که اتریوم 2 برای برطرف ساختن آن‌ها تلاش می‌کند، غلبه کنند یا حتی ویژگی‌های جذابتری را نیز ارائه کنند. در حالی که اتریوم 1 برای نخستین مرتبه ویژگی‌های کاربردی را در صنعت رمزارزها ارائه کرده است، اتریوم 2 در شرایطی راه‌اندازی خواهد شد که صنعت بلاکچین به شدت گسترش یافته است.

بدون شک با گذشت زمان رقابت میان پروژه‌های رمزارزی سخت‌تر می‌گردد. زمانی که ایاس در سال 2018 راه‌اندازی گردید، فعالان صنعت رمزارزها این پروژه را به عنوان رقیب اتریوم در نظر نمی‌گرفتند اما هم‌اکنون به یکی از رقبای اتریوم تبدیل شده است. در حالی که رقابت میان پروژه‌های رمزارزی افزایش یافته است، در این مقاله به بررسی چگونگی رفع مشکلات توسط اتریوم در مقایسه با دیگر پروژه‌های رمزارزی می‌پردازیم.

کاردانو در برابر اتریوم 2

بر اساس گزارش کوینیت، پروژه‌ی رمزارزی کاردانو(Cardano) به یکی از محبوب‌ترین رقبای اتریوم تبدیل شده است. این پلتفرم توسط چارلز هاسکینسون(Charles Hoskinson)؛ یکی از بنیان‌گذاران اصلی اتریوم توسعه داده شده است. وی در سال 2014 پروژه‌ی اتریوم را ترک کرد و بنیاد آی‌او‌اچ‌کی(شرکتی که پروژه‌ی رمزارزی کاردانو را خلق کرده است) را تاسیس کرده است.

کاردانو به دلیل اعمال بروزرسانی شلی(Shelly) در شبکه‌ی اصلی این پروژه، در سال جاری میلادی مورد توجه فعالان صنعت رمزارزها قرار گرفته است. در نتیجه، سپرده‌گذاری در شبکه‌ی کاردانو معرفی گردید و قیمت توکن آدا(ADA) به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است. با این وجود، کاردانو نیز همانند اتریوم 2 در یک مسیر بلند مدت توسعه داده خواهد شد. در این میان، بروز رسانی شلی تنها فاز دوم توسعه‌ی این پروژه‌ی رمزارزی را تشکیل می‌دهد و سه فاز دیگر نیز در آینده اجرا خواهند شد. در فاز بعدی ویژگی قرارداد‌های هوشمند راه‌اندازی خواهد شد و پس از آن بروزرسانی‌های مرتبط با افزایش مقیاس‌پذیری و مدیریت شبکه نیز ارائه خواهد شد.

کاردانو برخلاف اتریوم 2 در نهایت از یک مُدل مدیریت زنجیره بهره می‌برد. یکی از نمایندگان شرکت کوانت استمپ(Quantstamp) که در طول ماه‌های اخیر کُد پروژه‌ی کاردانو را بررسی کرده است، معتقد است که این پروژه‌ی رمزارزی در نهایت دیگر پروژه‌های مبتنی بر مدیریت بر روی زنجیره همانند تزوس(Tezos) را کنار خواهد زد و پس از اتریوم به دومین انتخاب کاربران برای پلتفرم انعقاد قرارداد‌های هوشمند تبدیل خواهد شد.

تزوس در برابر اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی تزوس(Tezos) در سال 2018 و در یک مکان مشترک با اتریوم راه‌اندازی شده است، در حقیقت بنیاد اتریوم و بنیاد تزوس در نزدیکی یکدیگر و در کریپتو ولی(Crypto Valley) قرار دارند. این پروژه‌ی رمزارزی توسط آرتور و کاتلین بریتمن(Kathleen Breitman) توسعه داده شده است. با این وجود، روابط میان برتمن و بنیاد تزوس به‌طور مشهودی مملوء از درگیری بوده است.

تزوس بر پایه‌ی الگوریتم اجماع اثبات سهام واگذاری شده(Delegated Proof Of Stake) ساخته شده است که با عنوان الگوریتم اثبات سهام مایع(Liquid Proof Of Stake) نیز شناخته می‌شود. با این وجود، محققان دریافتند که تمرکززدایی پروژه‌ی رمزارزی تزوس در سطح پایین‌تری نسبت به اتریوم قرار خواهد گرفت. در حقیقت اتریوم نسبت به بسیاری از رقبای خود که بر الگوریتم اجماع اثبات سهام واگذاری شده مبتنی هستند، سطح بالاتری از تمرکززدایی را ارائه می‌کند. این موضوع احتمالا به این دلیل اتفاق می‌افتد که تزوس محدودیتی در تعداد گره‌ها ایجاد نمی‌کند. بنابراین پروژه‌های تزوس و اتریوم 2 احتمالاً از نظر امنیت و توان عملیاتی با یکدیگر رقابت خواهند کرد. با این وجود، مُدل مدیریت بر روی زنجیره‌ی تزوس مهم‌ترین تفاوت این دو پروژه‌ی رمزارزی را تشکیل می‌دهد.

توسعه‌دهندگان تزوس در زمان طراحی این پروژه تنها ایجاد یک پروژه‌ی رمزارزی پایدار را هدف قرار داده‌اند. در این پروژه‌ به‌طور مشابه با کاردانو هر کسی که حداقل شرایط سپرده‌گذاری را در اختیار داشته باشد، قادر خواهد بود برای بروزرسانی پروتکل رای دهد که پس از تصویب به‌طور مستقیم اعمال می‌گردد. اما مدیریت شبکه‌ی اتریوم به‌طور متضاد در خارج از شبکه اجرا می‌گردد و همچنان برای تغییر این روش مدیریتی تصمیم‌گیری نشده است. با این وجود، هیج یک از این دو روش مدیریتی به عنوان یک روش برتر به اثبات نرسیده است.

آر‌اس‌کی در برابر اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی روت استاک یا به اختصار آر‌اس‌کی(RSK) در اواخر 2017 میلادی راه‌اندازی شده است و هیجان زیادی را نسبت به ارائه‌ی ویژگی قرارداد‌های هوشمند در بیت کوین ایجاد کرده است. بعلاوه، در حالی که این پروژه ظرفیت پردازش صدها تراکنش در هر ثانیه را ارائه می‌کند، اتریوم را نیز از نظر قدرت مقیاس‌پذیری به‌طور جدی تهدید می‌کند.

آر‌اس‌کی همچنین با بیت کوین به‌طور ترکیبی استخراج می‌گردد. این پروژه‌ی رمزارزی هم‌اکنون 48 درصد از هش‌ریت شبکه‌ی بیت کوین را تشکیل می‌دهد و یکی از رقبای واقعی اتریوم از نظر دستیابی به امنیت شبکه از طریق تمرکززدایی محسوب می‌گردد.

آر‌اس‌کی با حمایت شرکت مادر خود یعنی آی‌او‌وی لبز(IOV Labs) از جنبه‌های مختلفی همانند رقابت با اتریوم، سازگاری و گسترش در حوزه‌ی سیستم اقتصادی غیرمتمرکز به موفقیت دست یافته است.

آر‌اس‌کی در ابتدای سال جاری میلادی یک پل ارتباطی با اتریوم راه‌اندازی کرده است. در نتیجه، کاربران قادر خواهند بود در میان دو پلتفرم رمزارزهای مبتنی بر آر‌اس‌کی و توکن‌های دارای ضریب(Leveraged Tokens) را ارسال کنند. دیگو گوتیرز زالدیوار(Diego Gutierrez Zaldivar)؛ مدیرعامل آی‌او‌وی لبز معتقد است که این ویژگی(قابلیت تعامل با دیگر شبکه‌های بلاکچینی) به جای رویکرد رقابتی اهرم مناسبی برای پذیرش تکنولوژی بلاکچین محسوب می‌گردد:

ما معتقدیم که بیت کوین، آر‌اس‌کی، اتریوم و دیگر پروژه‌های بلاکچینی باز شبکه‌ای از دیگر شبکه‌های بلاکچینی یا اینترنت دارایی‌ها را تشکیل خواهند داد که به زیرساخت مالی و اجتماعی آینده تبدیل خواهد شد. قابلیت همکاری کلید اصلی اطمینان از شکوفایی و پذیرش تکنولوژی بلاکچین است. Diego Gutierrez Zaldivar

کوانتوم در برابر اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی کوانتوم(Qtum) در سال جاری میلادی اجرای یک فورک موفق را تجربه کرده است و در همین راستا بخش بزرگی از نقشه‌ی راه این پروژه محقق شده است. کوانتوم به‌طور مشابه با اتریوم 2 بر پایه‌ی الگوریتم اجماع اثبات سهام راه‌اندازی شده است. با این وجود، حداقل دارایی مورد نیاز برای سپرده‌گذاری در شبکه‌ی اتریوم 2 سی و دو اتر تعیین شده است و از نظر تعدادی از فعالان صنعت رمزارزها این محدودیت به یکی از موانع مشارکت در این حوزه تبدیل خواهد شد. کوانتوم طوری طراحی شده است تا  اطمینان حاصل گردد که هر کسی قادر خواهد بود در برنامه‌ی سپرده‌گذاری این پروژه‌ی رمزارزی شرکت کند.

ویژگی سپرده‌گذاری آفلاین در کوانتوم به تازگی راه‌اندازی شده است و در نتیجه این پروژه‌ی رمزارزی تنها پروژه‌ی محسوب می‌گردد که امکان سپرده‌گذاری دارایی‌هایی که در کیف‌پول سرد به‌طور آفلاین ذخیره شده‌اند را فراهم می‌کند. در تمامی برنامه‌های سپرده‌گذاری بیشترین پاداش از طریق جمع‌آوری بیشترین حجم از رمزارزها حاصل می‌گردد. با این وجود، پروژه‌ی رمزارزی کوانتوم شرط حداقل دارایی مورد نیاز برای سپرده‌گذاری را حذف کرده است.جردن ارلز(Jordan Earls) یکی از بنیان‌گذاران پروژه‌ی کوانتوم اظهار داشت:

ما حرکت پروژه‌های رمزارزی به سوی به‌کارگیری الگوریتم اثبات سهام را با توجه به حفظ انرژی، کاربر پسندی و امنیت رویکرد منطقی ارزیابی می‌کنیم. از طرفی معتقدیم که الگوریتم قدیمی‌تر اثبات کار ذاتا نسبت به الگوریتم اثبات سهام از امنیت بالاتری برخوردار است. اگرچه با افزایش حملات به پروژه‌های رمزارزی مبتنی بر الگوریتم اثبات کار همانند اتریوم کلاسیک این دیدگاه غیر واقعی به‌نظر می‌رسد. در نتیجه فکر می‌کنیم که این موضوع نشان می‌دهد در آینده الگوریتم اثبات سهام به‌طور گسترده‌تری در شبکه‌های بلاکچینی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. Jordan Earls

آزادی توسعه‌دهندگان

کوانتوم همچنین با استفاده از ماشین مجازی اتریوم راه‌اندازی شده است. این موضوع نشان می‌دهد که این پروژه‌ی رمزارزی می‌تواند از ویژگی‌های اتریوم 2 همانند شاردینگ بهره‌مند گردد. با این وجود، برخلاف اتریوم که هم‌اکنون به زبان برنامه‌نویسی سولدیتی(Solidity) محدود شده است، توسعه‌دهندگان کوانتوم می‌توانند برنامه‌های غیرمتمرکز خودشان را با زبان‌های رایج و متنوع‌تری ایجاد کنند.

شبکه‌ی متیک در برابر اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی متیک(Matic) که در لای دوم شبکه‌ی اتریوم راه‌اندازی شده است، مزایای رقابتی گسترده‌ای را همانند سازگاری با توکن‌های مبتنی بر استاندارد ای‌آر‌سی20(ERC-20) پیشنهاد می‌کند. با این وجود، متیک مقیاس‌پذیری گسترده‌تری را با ظرفیت 65 هزار تراکنش در هر ثانیه پیشنهاد می‌کند. این پروژه در زمان راه‌اندازی توسط صرافی بایننس( به صورت راه‌اندازی پیشنهاد اولیه‌ی توکن در صرافی‌ها) و بخش سرمایه‌گذاری صرافی کوین‌بیس(به عنوان نخستین سرمایه‌گذار) پشتیبانی شده است. متیک همچنین برای افزایش توان عملیاتی با دیگر پروژه‌های رمزارزی همانند دسنترالند(Decentraland) همکاری کرده است.

بنابراین، درصورتی که اتریوم 2 مقیاس‌پذیری بالاتری را در این شبکه ارائه کند، آیا پروژه‌های فعال در روی لایه‌ی دوم همانند متیک بی‌فایده خواهند شد؟ سن‌دیپ نیل‌ویل(Sandeep Nailwal)؛ مدیر ارشد عملیات متیک معتقد است که اتریوم 2 با همان چالش‌های مقیاس‌پذیری متیک مواجه نیست. وی اظهار داشت:

اتریوم 2 مقیاس‌پذیری را به‌طور نامحدود ارائه نمی‌کند. با فرض دستیابی به بهترین سناریو 64 شارد(تعداد تقسیم‌بندی‌ها برای افزایش سرعت تراکنش‌ها) که در آن زنجیره‌های شاردینگ به زنجیریه‌ی کنونی شبکه‌ی اتریوم شباهت دارد. درصورتی که فرض کنیم ظرفیت هر زنجیره به کمک الگوریتم اثبات سهام تا میزان 50 تراکنش در ثانیه بهبود یابد، در نهایت اتریوم 2 تنها ظرفیت 3200 تراکنش در هر ثانیه را ارائه خواهد کرد. Sandeep Nailwal

ترون در برابر اتریوم 2

ترون(Tron) در سال 2017 با هدف رقابت با اتریوم راه‌اندازی شده است و جاستین سان(Justin Sun) هدایت این پروژه‌ی رمزارزی را بر عهده دارد. این پلتفرم پس از خرید شرکت بیت تورنت به پیشرفت‌های چشمگیری دست‌یافته است. شرکت تتر در مارس 2019 اعلام کرد که رمزارز پایدار یو‌اس‌دی‌تی(USDT) را با استفاده از استاندارد تی‌آر‌سی 20(TRC-20) بر روی شبکه‌ی تتر منتشر می‌کند. به دلیل ظرفیت بالاتر ترون در مقایسه با اتریوم تنها در طول شش ماه حجم رمزارزهای پایدار یو‌اس‌دی‌تی شبکه‌ی ترون به 12 درصد از کل رمزارزهای پایدار منتشر شده رسیده است.

با این وجود، با توجه به ایجاد ترون بر پایه‌ی الگوریتم اثبات سهام واگذاری شده مقیاس‌پذیری این پروژه هزینه‌‌هایی را در پی دارد. لوسین چن(Lucien Chen)؛ یکی از بنیان‌گذاران ترون در سال 2019 اعلام کرد که به دلیل ماهیت «شبه غیرمتمرکز» ترون که با هدف این شرکت برای ایجاد «وب غیرمتمرکز» در تضاد است، این شرکت را ترک می‌کند. در مقابل اتریوم 2 با بیش از 16 هزار تایید کننده در زنجیره‌ی بیکن راه‌اندازی خواهد شد.

الروند در برابر اتریوم 2

الروند(Elrond) یکی از جدیدترین رقبای اتریوم محسوب می‌گردد که شبکه‌ی اصلی آن در ماه جولای راه‌اندازی شده است. با وجود دستیابی شبکه‌ی آزمایشی این پروژه به ظرفیت 260 هزار تراکنش در هر ثانیه به کمک مکانیسم شاردینگ تطبیق‌پذیر(Adaptive State Sharding Mechanism) از نظر مقیاس‌پذیری اتریوم 2 با رقیب قدرتمندی مواجه خواهد شد.

دنیل سرب(Daniel Serb)؛ رئیس توسعه‌ی کسب و کار الرود اظهار داشت که رویکرد این پروژه در استفاده از مکانیسم شاردینگ با اتریوم 2 قابل مقایسه است. هر دو پروژه گره‌های شبکه، تراکنش‌ها و وضعیت شبکه‌ی بلاکچین را برای دستیابی به توان عملیاتی بالا تقسیم می‌کنند. با این وجود، الرود در زمان راه‌اندازی مکانیسم شاردینگ را به‌طور محدود مورد استفاده قرار داده است و قادر به پردازش 15 هزار تراکنش در هر ثانیه است. با این وجود، این پروتکل امکان افزایش تقسیم‌بندی به‌طور کاملا پویا را بسته به ترافیک شبکه ایجاد کرده است. در مقابل میزان تقسیم‌پذیری مکانیسم شاردینگ اتریوم به 64 محدود شده است. در نتیجه انعطاف‌پذیری الرود در پیاده‌سازی شاردینگ ممکن است در بلند مدت توجه توسعه دهندگان را به این پروژه‌ی رمزارزی جلب کند. سرب اظهار داشت:

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های الرود این است که نویسندگان قرارداد‌های هوشمند 30 درصد از هزینه‌ی گس مصرف شده توسط قرارداد منتشر شده را به عنوان حق امتیاز دریافت می‌کنند و در نتیجه کاربران برای تامین این پاداش مجبور به پرداخت هزینه‌ی بیشتری نیستند. قرارداد‌های هوشمند الرود قابل ارتقاء هستند، این ویژگی یقیناً امکان ادامه‌ی حیات را برای این پروژه فراهم می‌کند. Daniel Serb

آلگورند در برابر اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی آلگورند(Algorand) ایده‌ی پروفسور سیلویو میکالی(Silvio Micali) استاد موسسه‌ی فن‌آوری ماساچوست(Massachusetts Institute of Technology) و برنده‌ی جایزه‌ی جایزه‌ی تیورینگ(Turing Award) است که در سال 2019 راه‌اندازی شده است. ادعا شده است که آلگورند اولین پروژه‌ی رمزارزی است که از الگوریتم اجماع «اثبات سهام خالص» برای کسب اطمینان از امنیت شبکه استفاده می‌کند و در نتیجه امکان آسیب دیدن شبکه از سوی مالکان خُرد توکن‌های آلگو(ALGO) وجود ندارد.

پروژه‌ی رمزارزی آلگورند در زمینه‌ی توسعه‌ی پلتفرم قادر خواهد بود با اتریوم 2 رقابت کند. شرکت‌های تتر(Tether) و یو‌اس‌دی کوین(USD Coin) بر روی شبکه‌ی آلگورند نیز فعالیت دارند. پروپس‌پروجکت(Props Project)؛ شبکه‌ی غیرمتمرکز برای اپلیکیشن‌ها از یک شبکه‌ی بلاکچین خصوصی به شبکه‌ی آلگورند مهاجرت کرده است.

پائول ریجل(Paul Riegle)؛ مدیر محصولات آلگورند اخیراً اظهار داشت که در آخرین بروزرسانی این پروژه سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز مورد توجه قرار گرفته است و ویژگی ریکی‌اینگ(Rekeying) جذاب‌ترین بخش بروزرسانی محسوب می‌گردد. هم‌اکنون، درصورتی که کاربران در سرویس‌های مولتی سیگنیچر(دارای چند کلید) تقاضای تغییر کلید خصوصی را داشته باشند، اوپراتور کیف‌پول با مشکلاتی مواجه خواهد شد. این ویژگی امکان تغییر آسان یک کلید در آدرس‌های مولتی سیگنیچر که توسط یک قرارداد هوشمند مدیریت می‌شوند را فراهم می‌کند. این ویژگی به سرویس‌دهندگان کمک می‌کند تا در حوزه‌ی سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز خدمات نگه‌داری از دارایی کاربران را به‌ آسانی ارائه ‌کنند.

کازموس در برابر اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی کازموس(Cosmos) در سال 2019 و به عنوان نخستین پلتفرمی که قابلیت همکاری پروژه‌های بلاکچینی را فراهم می‌کند، راه‌اندازی شده است. این پروژه توسط شرکت تندرمینت(Tendermint) توسعه داده شده است که یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه‌دهنده‌ی بلاکچینی محسوب می‌گردد.

در حالی که قابلیت همکاری یکی از مهم‌ترین موضوعات مورد تمرکز صنعت بلاکچین را در سال 2020 تشکیل می‌دهد، این ویژگی می‌تواند برتری کازموس نسبت به اتریوم 2 را به همراه داشته باشد. اما برخی از فعالان صنعت رمزارزها معتقدند که قابلیت همکاری همانند جریان کشنده تمامی کشتی‌ها(پروژه‌های بلاکچینی مرتبط) را نابود می‌کند، در حالی که بخش دیگری از فعالان دیدگاه متفاوتی دارند. بیلی رنکمپ(Billy Rennekamp)؛ مدیر کمک‌های مالی در بنیاد اینترچین(Interchain) معتقد است که قابلیت همکاری همانند دیگر پلتفرم‌های بلاکچینی برای اتریوم 2 نیز سودمند است:

ایجاد اکوسیستم گسترده و متنوع از شبکه‌های بلاکچینی هدف نهایی تعبیه‌ی ویژگی قابلیت همکاری محسوب می‌گردد، اتریوم 2 با استفاده از ارتباطات درون شبکه‌‌ی بلاکچینی(Inter-Blockchain Communication) و اینترنت شبکه‌های بلاکچینی یا اینترچین(Interchain) منعطف باقی می‌ماند. درصورتی که اتریوم 2 تکنولوژی ارتباطات درون شبکه‌‌ی بلاکچینی را برای ایجاد ارتباط متقابل در ویژگی شاردینگ مورد استفاده قرار دهد، قادر خواهد بود از این ویژگی برای ارتباط متقابل میان شبکه‌های بلاکچینی نیز استفاده کند. Billy Rennekamp

این پروژه‌ی رمزارزی افزایش مقیاس‌پذیر را با استفاده از الگوریتم اجماع تحمل خطای بیزانت(Byzantine Fault Tolerance Consensus) پیشنهاد می‌دهد. ایتان بوچمن(Ethan Buchman)؛ یکی از بنیان‌گذاران پروژه‌ی رمزارزی کازموس اظهار داشت که الگوریتم کلاسیک اجماع تحمل خطای بیزانت ساده‌ترین و قابل انعطاف‌ترین مکانیسم دست‌یابی به اجماع محسوب می‌گردد. طراحی تندرمینت وابستگی موتور اجماع تحمل خطای بیزانت را به سیستم اقتصادی مبتنی بر اثبات سهام تغییر می‌دهد و امکان آزمایش گسترده‌تر این مکانیسم را فراهم می‌کند.

آردور در مقابل اتریوم 2

پروژه‌ی رمزارزی آردور(Ardor) در ابتدای سال 2018 راه‌اندازی شده است و به عنوان یکی از پلتفرم‌های پیشگام در معماری چند زنجیره‌ای بر پایه‌ی الگوریتم اجماع اثبات سهام شناخته می‌شود. آردور بر پایه‌ی «ساختار زنجیره‌ی والدین و فرزندان(Parent And Child Chain Structure)» اجرا می‌شود که توان عملیاتی بالاتری را در مقایسه با بلاکچین‌های خطی همانند بیت کوین و اتریوم پیشنهاد می‌کند. این ساختار را می‌توان با مکانیسم شاردینگ اتریوم 2 مقایسه کرد که در آن زنجیره‌ی بیکن اتریوم(Beacon Chain) به زنجیره‌های کوچکتر و زیرساخت‌هایی که به‌طور موازی با هم فعالیت می‌کنند، تقسیم می‌شود.

با این وجود، آردور دارای ویژگی مهم دیگری است که توسعه‌دهندگان فعال در صنعت بلاکچین اغلب از آن صرفنظر می‌کنند. در حقیقت، اوپراتور‌های زنجیره‌ی فرزندان آردور می‌توانند توکن‌های خودشان را که با زنجیره‌ی والد نیز سازگار است را منتشر کنند. لیور یافی(Lior Yaffe)؛ بنیان‌گذار و مدیرعامل جلوردیا که آردو و ان‌ایکس‌تی را اداره می‌کند، اظهار داشت: «سیستم دسته‌بندی زنجیره‌ی فرزندان آلورد توسعه‌دهندگان برنامه‌ها را قادر می‌سازد تا هزینه‌ی کارمزد تراکنش‌ها را به سود کاربرانشان برعهده بگیرند و به‌طور اختیاری با استفاده از زنجیره‌های عمومی غیرمجاز، اپلیکیشن‌های ترکیبی امن و مجاز ایجاد کنند.  وی افزود که هر دو ویژگی در شبکه‌ی اصلی قابل دسترس است. وی همچنین نسبت به زمان راه‌اندازی اتریوم 2 ابزار تردید کرده است.

نو‌آوری‌های رقبای اتریوم حیات آن‌ها را تضمین می‌کند

اگرچه تمامی پلتفرم‌های بلاکچینی اشاره شده در این مقاله دارای مزایای آشکاری هستند، هیچ یک از این پروژه‌ها از نظر میزان پذیرش جایگاه اتریوم را تسخیر نکرده‌اند. با این وجود، در حالی که پیاده‌سازی کامل اتریوم 2 ممکن است تا یک سال به‌طور بینجامد، در این فاصله‌ی زمانی امکان تغییر شرایط نیز وجود دارد.

با این وجود، در صورتی‌که اتریوم به‌طور موفق برتری خود را در آینده نیز حفظ کند، دستاورد‌های این پروژه‌های رمزارزی در زمینه‌ی قابلیت همکاری و مقیاس‌پذیری نشان می‌دهد که امکان ادامه‌ی حیات آن‌ها در آینده نیز وجود خواهد داشت.

نظر شما نسبت به ویژگی‌های پیشنهاد شده از سوی رقبای احتمالی اتریوم چیست؟ آیا اتریوم در آینده جایگاه خود را به دیگر رقبا واگذار خواهد کرد و یا راه‌اندازی اتریوم 2 همچنان حفظ جایگاه کنونی اتریوم نسبت به دیگر پروژه‌های رمزارزی را تضمین می‌کند؟ نظر خود را به صورت کامنت با ما درمیان بگذارید.