
- براساس نتایج بدست آمده از تحقیقات یک تیم بین رشتهای از محققان دانشگاه فنی مونیخ(TUM)، استفاده و استخراج رمزارز بیتکوین(با نماد BTC) در سراسر جهان سالانه چیزی در حدود ۲۲ مگاتن گاز دیاکسیدکربن یا همان CO2 تولید میکند. به گفتهی محققان این مقدار تولید گاز CO2 با مجموع تولید شهرهای بزرگی همچون هامبورگ یا لاسوگان برابر میکند.
به تازگی اعلام شده که استفاده و استخراج رمزارز بیتکوین(با نماد BTC) در سراسر جهان سالانه حدود ۲۲ مگاتن گاز دیاکسیدکربن یا همان CO2 تولید میکند. این رقم با مجموع تولید CO2 برخی شهرهای بزرگ از جمله هامبورگ و لاسوگاس قابل مقایسه است. این تحقیقات توسط یک تیم بین رشتهای از محققان دانشگاه فنی مونیخ(TUM) انجام گرفته و آنها با تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوری شده از ارزیابی IPO تولیدکنندگان سختافزار و آدرس IP «ماینرهای بیتکوین» توانستهاند به این نتیجه برسند.
گرچه رمزارز بیتکوین یک ارز مجازی محسوب میشود، اما مصرف انرژی مرتبط با این رمزارز واقعا و بسیار چشمگیر است. برای اجرایی شدن و تایید یک تراکنش بیتکوین، باید یک پازل ریاضی توسط یکی از رایانههای حاضر در شبکهی جهانی بیتکوین حل شود. این شبکه که هرکسی میتواند به آن وارد شود، به کسی که این پازل را حل کند رمزارز بیتکوین پاداش میدهد. ظرفیت محاسباتی استفاده شده در این فرایند(که ماینینگ یا استخراج بیتکوین نامیده شده) طی سالهای اخیر به شدت افزایش یافته است. دادهها و آمار نشان میدهد که این فرایند تنها در سال ۲۰۱۸ بیش از چهار برابر افزایش داشته است.
به همین دلیل افزایش محبوبیت و گسترش بیتکوین این پرسش را مطرح میکند که آیا رمزارزها و صنعت ماینینگ یک بار و فشار اضافه در وضعیت اقلیمی زمین ایجاد میکند یا خیر؟
تا به امروز مطالعات و پژوهشهای مختلفی برای تعیین میزان CO2 تولید شده توسط فرایند ماینینگ بیتکوین صورت گرفته است. اما به گفتهی کریستین استول(Christian Stoll) که هدایت تحقیقات در دانشگاه فنی مونیخ(TUM) و موسسهی فناوری ماساچوست(MIT) را بر عهده داشته «این مطالعات تنها بر اساس تعداد اعلاد تقریبی هستند و جواب دقیق و مشخصی ارائه نمیکنند».
فعالیتهای «کارآگاهی» برای ردیابی میزان مصرف انرژی
با توجه به مطالب گفته شده، گروهی از محققان علو مدیریتی و علوم انسانی در دانشگاه TUM گرد هم آمدند و دقیقترین محاسبات مرتبط با رد پای تولید کربن مرتبط با سیستمهای بیتکوین را انجام دادند. این کارگروه که همانند کاراگاهها فعالیت میکردند، گام به گام اطلاعات و دادههای بسیار قطعی و مشخص را جمعآوری کردند.
این تیم ابتدا کار خود را با محاسبهی مصرف برق شبکهی بیتکوین شروع کرد. این میزان مصرف برق به طور عمده به سختافزارهای مورد استفاده برای ماینینگ بستگی است. آقای استول در رابطه با این موضوع توضیح داد که «امروز برای ماین بیتکوین از دستگاههای ویژهای استفاده میکند که ماینر اسیک(ASIC) نام دارند». در سال ۲۰۱۸ تنها ۳ کمپانی تولید کنندهی دستگاههای ماینینگ اسیک وجود داشت که قصد ارائهی IPO را داشتند.
این تیمتحقیقاتی از IPOهای رسمی و ارائه شده شرکتهای تولید کنندهی ASIC برای محاسبهی سهم بازار هر کمپانی و دستگاههای تولید شده توسط آنها استفاده کردند. البته این مطالعات باید مشخص میکند که فرایند ماینینگ توسط یک شخص و تنها با یک ماینر در خانه صورت گرفته و یا طی سالهای اخیر یک فارم در مقیاس بسیار بزرگ توسط افراد حرفهای راهاندازی شده است. آقای استول توضیح داد که «در مزارع بسیار بزرگ ماینینگ انرژی بیشتری مورد نیاز است زیرا این مراکز داده نیاز به خنک کننده و سیستمهای تهویهی هوا دارند».
این تیم تحقیقاتی برای مشخص کردن میزان دخالت افراد مختلف نیز از آمار منتشر شده توسط استخرهای ماینینگ عمومی که نشان دهندهی قدرت محاسباتی اعضا است، استفاده کردند.
۶۸ درصد قدرت محاسباتی در آسیا واقع شده است
محققان میزان مصرف برق مرتبط با بیتکوین را تعیین کردند. به گفتهی این محققان تا نوامبر ۲۰۱۸ مصرف برق بیتکوین به صورت سالانه چیزی در حدود ۴۶ تراوات ساعت(۱ تریلیون وات ساعت) میباشد. و مصرف این میزان انرژی چه میزان CO2 آزاد میکند؟ در این زمینه هم تیم تحقیقاتی مذکور خواست تا فراتر از برآوردهای تقریبی عمل کند. بنابراین سوال کلیدی این است که: ماینرها کجا حضور دارند؟
یک بار دیگر، ردیابی دادههای لحظهای استخرهای ماینینگ به کسب اطلاعات مهمی منجر شد. آقای استول توضیح داد که «در این گروهها(استخرهای ماینینگ)، ماینرها برای بدست آوردن هرچه سریعتر پاداشهای خود، توانایی محاسباتی خودشان را با یکدیگر ادغام میکنند. همانند کاری که در استخرهای قرعهکشی انجام میشود». آدرسهای IP ارائه شده در آمارهای منتشر شده توسط دو استخر ماینینگ بزرگ نشان میدهد که ماینرها تمایل دارند به استخرهایی ملحق شوند که در کشور آنها و یا نزدیکی آن واقع شده است.
براساس این دادهها، تیم تحقیقاتی توانست مشخص کند که حدود ۶۸ درصد قدرت محاسباتی شبکهی بیتکوین در کشورهای آسیایی، ۱۷ درصد در کشورهای اروپایی و ۱۵ درصد هم در آمریکای شمالی جای گرفته است.
محققان نتایج بدست آمده از این تحقیقات را با نتایج یک روش دیگر مقایسه کردند که در آن به وسیلهی محلیسازی یا localizing آدرسهای IP ماینیرهای مختلف(که از موتور جستجوی اینترنت اشیاء استفاده میکنند) نتایج مشابهی کسب شده بود. در مرحلهی بعد نتایج بدست آمده با آمار مربوط به شدت تولید کربن در کشورهای مختلف ترکیب شد.
استفاده از انرژی تجدیدپذیر توسط فارمهای ماینینگ بسیار بزرگ
این مطالعات در نهایت به این نتیجه میرسد که «سیستم بیتکوین سالانه چیزی در حدود ۲۲ تا ۲۲/۹ مگاتن کربن تولید میکند. این رقم با مجموع تولید کربن شهرهای بزرگی همچون هامبورگ، وین یا لاسوگاس قابل مقایسه است».
آقای کریستین استول در رابطه با این موضوع اظهار داشت:
به طور طبیعی عوامل بزرگتری در تغییرات اقلیمی نقش دارند. با این حال، رد پای کربن به اندازهای بزرگ است که ارزش آن را داشته باشد که در مورد امکان قانونگذاری و تنظیم فرایند ماینینگ رمزارزها در مناطقی که تولید برق همراه با کربن انجام میشود، بپردازیم. برای بهبود تعادل زیست محیطی، یکی راههای احتمالی میتواند این باشد که فارمها و مزارع ماینینگ بزرگ سراسر جهان را به استفاده از ظرفیتهای تولید برق تجدیدپذیر ترغیب کنیم. Christian Stoll
نظر شما در رابطه با نتایج حاصل شده از این تحقیقات چیست؟ این میزان تولید CO2 توسط بیتکوین چه تاثیری بر اقلیم جهانی دارد؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.