
- نتایج بدست آمده از یک نظرسنجی که بین ماههای ژانویه و فوریه صورت گرفت و حدود ۳ هزار نفر در آن شرکت کردند، حاکی از آن است که بین رمزارزهای صادر شده توسط بانکها و موسسات متمرکز و رمزارزهای غیرمتمرکز، مردم بیشتر به رمزارزهای بانکی تمایل دارند. به گفتهی شرکتکنندگان در این نظرسنجی، راحتتر میتوان به رمزارزهای بانکی اعتماد کرد.
رمزارز بانکی یا رمزارز غیرمتمرکز؟
در یک نظرسنجی به تازگی مشخص شده است که مردم بیشتر تمایل دارند از رمزارزهای بانکی(CBDC) استفاده کنند تا رمزارزهای غیرمتمرکز. این نظرسنجی در به واسطهی همکاری مشترک پلتفرم کریپتو داتکام و وبسایت خبری اکونومیست شکل گرفت و بیش از ۳ هزار نفر در رابطه با موضوعات مربوط به داراییهای رمزارزی اظهار نظر کردند. نتایج حاصل از این نظرسنجی حاکی از آن است که مردم بیشتر به رمزارزهای بانکی اعتماد دارند؛ این بدان معناست که رمزارزهای غیرمتمرکز هنوز نتوانستهاند در بین مردم اعتمادسازی کرده و مورد پذیرش قرار بگیرند.
اعتماد به رمزارز بانکی دو برابر بیشتر از رمزارزهای غیرمتمرکز
در این نظرسنجی مشخص شد که ۳۸ درصد از مصرفکنندگان به رمزارزهای غیرمتمرکز اعتماد ندارند. ۲۶ درصد از شرکتکنندگان هم به رمزارزهای غیرمتمرکز اعتماد داشتند. این درحالیست که ۲۵ درصد اعلام کردند که نظر خنثی داشته و ۱۱ درصد دیگر هم در رابطه با این موضوع اظهار نظر نکردند.
در مقابل، ۵۴ درصد از پاسخدهندگان اظهار کردند که به ارز دیجیتال صادر شده توسط دولت یا بانک مرکزی اعتماد دارند، درحالیکه تنها ۱۴ از آنها نسبت به رمزارزهای بانکی ابراز بیمیلی و عدم اعتماد کردند. ۲۳ درصد از پاسخ دهندگان نظر «متعادل» داشتند و ۹ درصد هم دیگر هم گزینهی «نمیدانم» را انتخاب کردهاند.
اریک آنزیانی(Eric Anziani) مدیر عملیاتی پلتفرم کریپتو داتکام در رابطه با این موضوع اعلام نموده:
با توجه به اینکه رمزارزهای بانکی در رسانههای اصلی و اخبار توانستهاند جلب توجه کرده و آگاهی بیشتری بوجود آورند، مهم است که صنعت رمزارزها نسبت به نحوهی بهرهوری و استفاده از این فرصتها درک درستی پیدا کند. حریم خصوصی دادهها، امنیت، و آموزش سه حوزهی اصلی هستند که صنعت رمزارز برای ایجاد یک بنیاد مستحکمتر و افزایش سطح پذیرش، باید به آنها بپردازد.
میزان اعتماد به ارزهای دیجیتال صادر شده توسط موسسات مالی بزرگ حدود ۴۰ درصد اعلام شده است، درحالیکه شرکتهای بزرگ حوزهی فناوری حدود ۳۶ درصد از اعتماد شرکتکنندگان در این نظرسنجی را به خود اختصاص دادهاند.
حدود ۲۹ درصد از پاسخدهندگان هم نسبت به ارز دیجیتال صادر شده توسط شرکتهای خصوصی ابزار بیطرفی کردند، درحالیکه ۲۱ و ۲۳ درصد از مردم نسبت به ارزهای دیجیتال صادر شده توسط موسسات مالی و شرکتهای حوزهی فناوری ابراز بیاعتمادی کردند.
ارزهای دیجیتال به عنوان وسیلهای برای پرداخت در بین مردم محبوب هستند
گرچه صنعت رمزارزها همچنان نیاز دارد تا اعتماد بخش بزرگی از جامعه را به سمت خود جلب کند، آقای آنزیانی گفت که نسبت به سطح آگاهی مردم در رابطه با صنعت رمزارزها بسیار شکه شده است.
وی در رابطه با این موضوع اعلام کرد:
ما از اینکه سطح آگاهی مردم در رابطه با رمزارزها بسیار بالاتر از انتظار بود و تقریباً ۸۵ درصد آنها به سوالات پاسخ دادهاند، بسیار شکه شدیم.
وی همچنین تاکید کرد که «حدود ۳۴ درصد از پاسخ دهندگان اعلام کردند که پرداختهای آنلاین کاربرد و قابلیت اصلی ارزهای دیجیتال هستند، درحالیکه تنها ۲۴ درصد سرمایهگذاری کوتاه مدت را به عنوان کاربرد اصلی آنها اعلام کردند».
حدود ۲۱ درصد از پاسخدهندگان اعلام کردند که تراکنشهای غیرقانونی و کلاهبرداری اصلیترین کاربرد و دلیل برای استفاده از ارزهای مجازی هستند، درحالیکه ۲۰ درصد معتقد بودند که کاربرد اصلی ارزهای دیجیتال صف «پناهگاه امن» این نوع دارایی است.
سطح پذیرش رمزارز در اقتصادهای پیشرفته ۲۰ درصد بیشتر است
نظرسنجی فوقالذکر بین ماههای ژانویه و فوریه صورت گرفت و دقیقا ۳۰۴۸ نفر در آن شرکت کردند. تقریباً نیمی از شرکتکنندگان در این نظرسنجی از شهروندان کشورهای توسعهیافته بودند، کشورهایی همچون آمریکا، انگلستان، فرانسه، کرهی جنوبی، استرالیا و سنگاپور؛ درحالیکه سایر افراد شرکت کننده از اقتصادهای نوظهوری همچون برزیل، ترکیه، ویتنام، آفریقای جنوبی و فیلیپین بودند.
در این مطالعات مشخص شد که از نظر میزان پذیرش رمزارزها، بین کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته حدود ۲۰ درصد اختلاف وجود دارد. درحالیکه ۲۳ درصد از شهروندان کشورهای توسعه یافته اعلام نمودند که مالک مقداری رمزارز هستند، در بین شهروندان کشورهای دارای اقتصاد نوظهور حدود ۱۹ درصد مالک مقداری رمزارز بودند.
حدود ۶۰ درصد از شرکتکنندگان در این نظرسنجی در گروه سنی ۱۸ تا ۳۸ سال قرار داشتند، درحالیکه ۲۵ درصد دیگر ۳۹ سال سن یا بیشتر داشتند. ۶۰ درصد از شرکتکنندگان مرد و مابقی آنها زن بودند. در زمینهی سوابق تحصیلی هم حدود ۴۰ درصد از شرکتکنندگان دارای مدرک دانشگاهی بودند.
تمام شرکتکنندگان در این نظرسنجی یک طی سال گذشته با استفاده از پرداختهای دیجیتال اقدام به خرید کالا یا خدمات کردهاند.
نظر شما در رابطه با نتایج بدست آمده از این نظرسنجی چیست؟ آیا رمزارزهای بانکی صادر شده توسط موسسات مالی متمرکز قابل اعتمادتر از رمزارزهای غیرمتمرکز هستند؟ نظرات خود را با تیم کوینیت در میان بگذارید.