تفاوت سیاست پولی بیت کوین و اتریوم
تفاوت زیادی در میان «تورم» و «تورم پولی» وجود دارد. تورم به افزایش قیمت کالا و خدمات در یک سیستم اقتصادی اطلاق می‌شود، اما تورم پولی افزایش میزان ارزهای منتشر شده در یک کشور و یا شبکه‌ی بلاکچینی را نشان می‌دهد. نرخ انتشار رمزارزها در شبکه‌ی رمزارزها تورم پولی در این سیستم‌های نوظهور اقتصادی را به همراه دارد.
بیت کوین و اتریوم در ازای فعالیت ماینر‌ها که تایید تراکنش‌ها و افزودن بلاک‌ها به شبکه‌ی بلاکچینی را موجب می‌شود، به آن‌ها رمزارز بیت کوین(BTC) و اتر(ETH) پاداش می‌دهند.
برخلاف بیت کوین که تورم پولی را با استفاده از اجرای هالوینگ و کاهش پاداش ماینر‌ها مرتفع می‌سازد، اتریوم مسیر ساده‌تری را در پیش گرفته است. در حقیقت شبکه‌ی اتریوم به‌جای کاهش ناگهانی پاداش ماینر‌ها در زمان اجرای هالوینگ، سیاست «انتشار حداقل مقدار مورد تقاضا» را در پیش گرفته است.
این سیاست شبکه‌ی بلاکچین اتریوم را به انتشار حداقل مقدار لازم برای تامین امنیت شبکه‌ی این پروژه محدود می‌کند و همچنین امکان کاهش میزان انتشار توکن‌های اتر را در طول زمان فراهم می‌کند.
از آنجایی که در این رویکرد پاداش ماینر‌ها به تدریج کاهش می‌یابد، چنین رویکرد از پایداری بیشتری نسبت به کاهش یکباره‌ی پاداش استخراج برخوردار است.
اگرچه این رویکرد امکان برنامه‌ریزی بهتر برای میزان انتشار توکن‌های اتر را فراهم می‌کند، تاثیر‌پذیری از رفتار مخرب مهاجمان را نیز افزایش می‌دهد. در حقیقت، سیاست پولی اتریوم بر خلاف بیت کوین بصورت کُد برنامه ریزی نشده است و به تصمیم توسعه‌دهندگان و ماینر‌ها بستگی دارد.
در نتیجه، مهاجمان می‌توانند در سیاست پولی شبکه‌ی اتریوم تاثیر بگذارند و تغییراتی را موجب شوند که در نهایت برای رشد این پروژه در بلند مدت مضر خواهد بود. اگرچه این سناریو به دلیل نظارت ستودنی فعالان شبکه تاکنون و امکان اجرای فورک درصورت مشاهده‌ی رفتار مخرب تاکنون اتفاق نیفتاده است، با این وجود خطر بالقوه محسوب می‌گردد.
اجرای هالوینگ و رویکرد انعطاف ناپذیر بیت کوین
نرخ انتشار بیت کوین هر چهار سال یکبار و در فرآیندی که با عنوان هالوینگ شناخته می‌شود، به نصف کاهش می‌یابد. با توجه به رویکرد شفاف و مشخص هالوینگ، تعداد کل بیت کوین‌هایی که در آینده وجود خواهند داشت به سادگی قابل پیش‌بینی است.
اما این رویکرد هزینه‌هایی را نیز در بر دارد. پاداش ماینر‌های بیت کوین هر چهار سال یکبار به‌طور اجباری نصف می‌شود. اما تنها پاداش ماینر‌ها از کشف هر بلاک بیت کوین نصف می‌شود و درآمد حاصل از کارمزد تراکنش‌ها بدون تغییر باقی می‌ماند. از نظر تاریخی سطح کارمزد ارسال تراکنش‌ها در شبکه‌ی بیت کوین افزایش یافته است.
افزایش سطح کارمزد شبکه‌ی بیت کوین در طول زمان به معنای افزایش هزینه‌ی ارسال تراکنش‌ها در شبکه‌ی بیت کوین است. بر همین اساس انتظار می‌رود که کارمزد تراکنش‌ها در نهایت جایگزین پاداش استخراج هر بلاک بیت کوین شود.
به‌کارگیری این روش نگرانی کاربران از افزایش کارمزد تراکنش‌ها و در نتیجه مهاجرت کاربران به سوی دیگر شبکههای بلاکچینی را موجب شده است. با این وجود، بیت کوین همچنان یک شبکه‌ی مقاوم در برابر سانسور محسوب می‌گردد که در آن توقف تراکنش‌ها و یا مصادره‌ی دارایی‌ها امکان‌ناپذیر است. اما درصورتی‌که کارمزد تراکنش‌ها به شدت افزایش یابد نیز تمرکز زدایی بیت کوین اهمیت خواهد داشت؟
سیاست اقتصادی حاکم در شبکه‌ی بیت کوین در مقایسه با اتریوم از ثبات و قابلیت اطمینان بیشتری برخوردار است. کنترل میزان انتشار رمزارز به کمک کُد‌های برنامه نویسی امکان مداخله‌ی انسانی را از بین میبرد و در نتیجه ثبات رویکرد حاکم اطمینان آرامش ذهنی را در این رابطه برای کاربران به ارمغان می‌آورد. با این وجود، استفاده از یک سیاست پولی غیرقابل انعطاف گزینه‌ی ایده‌آلی برای یک شبکه‌ی بلاکچینی محسوب نمی‌شود.
مزایا و معایب سیاست پولی بیت کوین و اتریوم
بعلاوه، اجرای هالوینگ بیت کوین مقدار پاداش ماینر‌ها را کاهش می‌دهد اما این رویکرد در گذشته مشکل جدی را برای این شبکه موجب نشده است. قیمت بیت کوین همواره به دلیل کمیاب‌تر شدن این رمزارز افزایش یافته است، این رویکرد ماینر‌ها را تشویق می‌کند تا قیمت بالاتری را برای رمزارزهای استخراج شده پیشنهاد کنند و در نتیجه چرخه‌های بازار را ایجاد کنند.
از طرف دیگر در آینده تغییرات گسترده‌ای را در شبکه‌ی اتریوم شاهد خواهیم بود. همزمان با راه‌اندازی اتریوم 2.0 الگوریتم این شبکه به الگوریتم اثبات سهام تغییر خواهد کرد. این رویداد برنامه‌ریزی شده در کوتاه مدت موجب افزایش تورم پولی در شبکه‌ی اتریوم خواهد شد، چرا که بلاکچین شبکه‌ی اتریوم 1.0 بر مبنای الگوریتم اثبات کار و شبکه‌ی اتریوم 2.0 بر مبنای الگوریتم اثبات سهام همزمان فعالیت خواهند کرد اما در نهایت با کاهش تدریجی سطح فعالیت ماینر‌ها انتشار اتریوم به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد.
در حقیقت، همزمان با اعمال پیشنهاد بهبود شبکه‌ی ۱۵۵۹(EIP 1559) تجربه‌ی نرخ منفی انتشار برای اتر(ETH) کاملا امکان پذیر است. این شرایط ممکن است اتر را به یک دارایی دارای تورم منفی تبدیل کند. همچنین تجربه‌ی شرایط تورم منفی پیامد‌های مثبت و منفی را به‌طور همزمان برای تایید کننده‌ها به همراه خواهد داشت.
نتیجه‌گیری
به‌طور کلی هر یک از پروژه‌های اشاره شده نقاط مثبت و منفی خودشان را دارا هستند و انتخاب سیاست پولی منتخب با توجه به انتظارات و رویکرد‌های متفاوت افراد امکان‌پذیر است.
فعالانی که تمرکز‌زدایی بیشتر و تورم پولی ثابت و شفاف را به ثبات مالی ترجیح می‌دهند شبکه‌ی بیت کوین را انتخاب خواهند کرد و بعکس افرادی که سیاست پولی منعطف و ریسک‌پذیر‌تر را ترجیح می‌دهند به طرفداران اتریوم ملحق خواهند شد.
نظر شما نسبت به سیاست پولی انتشار رمزارز در شبکههای بیت کوین و اتریوم چیست؟ با توجه به مزایا و معایب رویکرد‌های اشاره شده در این مقاله، کدامیک از سیاست‌های پولی را ترجیح می‌دهید؟ نظر خود را به صورت کامنت با ما درمیان بگذارید.
