درک بهتر آثار زیست محیطی صنعت رمزارزها

توافق‌نامه‌ی پاریس

توافق‌نامه‌ی پاریس در واقع یک کنوانسیون سازمان ملل متحد در رابطه با تغییرات آب و هوایی، همکاری دولت‌ها برای کاهش و مقابله با این تغییرات، سازگاری و انطباق امور مالی است که در سال ۲۰۱۶ توسط اغلب کشورهای جهان از جمله ایران به امضاء رسید. طبق این توافق‌نامه، تمامی کشورها باید در راستای کاهش گازهای گلخانه‌ای و استفاده از سوخت‌های فسیلی تلاش کنند.

رئیس جمهور بایدن در اولین روز کاری خود دوباره توافق‌نامه‌ی پاریس را امضاء کرد(دونالد ترامپ از این توافق‌نامه خارج شده بود) و باعث شد تا ایالات متحده باز هم به آن بازگردد. امضاء این توافق‌نامه توسط رئیس جمهور آمریکا بدان معناست که این کشور هم اکنون به کاهش سطح انتشار گازهای گلخانه‌ای متعهد است. بخشی از این توافق‌نامه بر ارزیابی تمام بخش‌های اقتصاد وسرمایه‌گذاری تمرکز دارد که نتیجه‌ی آن پایدار اقتصاد کشورهاست.

بررسی تاثیرات احتمالی استفاده از ارز در کشورهای مختلف ضروری است. بسیاری از مردم همچنان از پول‌های کاغذی استفاده کرده و به طور روزمره تراکنش انجام می‌دهند. این درحالیست که رمزارزها در حال صعود از پله‌های مالی بوده و به مبحثی مهم در اقتصاد جهانی تبدیل شده است، بنابراین ما باید تاثیر حضور رمزارزها بر محیط زیست و همسویی با اهداف توافق‌نامه‌ی پاریس را ارزیابی کنیم.

تمرکززدایی

وعده‌ی عدم تمرکز از طرف دارایی‌های رمزارزی یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های این صنعت رو به رشداست. بجای بهره‌گیری از مدیریت انسانی، رایانه‌های وظیفه‌ی تامین امنیت پول افراد را بر عهده دارند. تغییر و تبدیل صنایع مختلف به صنایع ماشین محور تاثیر قابل توجهی بر محیط زیست دارد.

منابع مالی و سیستم‌های اداری بانک‌ها حجم بسیار زیادی گاز گلخانه‌ای تولید می‌کند. ساختمان بانک‌ها به تنهایی نیازمند سیستم‌هی امنیتی هستند که به صورت ۲۴ ساعته فعال‌اند، درحالیکه موارد دیگری همچون روشنایی، گرمایش، تهویه، سیستم‌های رایانه‌ای، دستگا‌ه‌های خودپرداز و غیره نیز در این بانک‌ها فعال هستند. این درحالیست که یک زنجیره‌ی بانکی ممکن است در سراسر جهان فعالیت داشته و با گذشت زمان آلودگی‌های زیست محیطی قابل توجهی را ایجاد کند.

با این حال رمزارزها نسبت به سیستم‌های بانکی رایج حدود ۲۵ درصد انرژی کم‌تری مصرف می‌کنند. برای تامین امنیت ارزهای دیجیتال هم می‌توان از انرژی مناطق کم‌مصرف بهره برد و تولید مازاد را به این صنعت اختصاص داد. این درحالیست که در صورت استفاده از منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر، می‌توان آثار زیست محیطی صنعت دارایی‌های رمزارزی را به صفر رساند.

از طرف دیگر ارزهای غیرمتمرکز سبک زندگی حداقلی را برای مردم ترویج می‌کنند. بسیاری از فروشگاه‌های و مکان‌های مختلف در حال حاضر از دارایی‌های رمزارزی به عنوان روش پرداخت پشتیبانی نمی‌کنند، این روش علاوه بر اجبار پس‌انداز و ذخیره‌سازی پول توسط کاربران، باعث کاهش تاثیرات محیطی دارایی‌های رمزارزی شده است.

ماینینگ

فرآیند استخراج رمزارز از سیستم‌های رایانه‌ای که به صورت ۲۴ ساعته فعالیت داشته و بسیار از محاسبات انسانی سریع‌تر هستند، بهره می‌برد. بسیاری از این رایانه‌های پردازشی به صورت همزمان کار کرده و مقدار بسیار زیادی انرژی مصرف می‌کنند. با این حال شما می‌توانید انرژی مصرفی هر فرآیند را بررسی کرده و با محدودسازی بخش‌های غیرضروری، در نهایت تاثیرات این فرآیند بر محیط اطراف را به حداقل برسانید.

منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر در حال حاضر بهترین راه‌حل برای جایگزینی انرژی فسیلی هستند. به عنوان مثال بخش قابل توجهی از انرژی مورد نیاز کانادا به استفاده از نیروگاه‌های برق‌آبی تامین شده و انرژی مورد نیاز بخش‌های تجاری و مسکونی عمدتاً از همین طریق تامین می‌شود. سیستم‌های برق‌آبی عظیم این کشور در حال حاضر می‌توانند سالانه بالغ بر ۳۵۵ تراوات ساعت برق پاک تولید کرده و انرژی مورد نیاز بالغ بر ۴۰ هزار واحد مسکونی را تامین کنند.

انرژی پاک در صنعت رمزارز

صنعت استخراج رمزارز هم می‌تواند از این انرژی برق‌آبی پاک جهت تداوم فعالیت خود استفاده کند. این درحالیست که برای امنیت انرژی مورد نیاز می‌توان همزمان از پنل‌های خورشیدی نیز بهره برد. همزمان با گسترش و محبوب شدن انرژی خورشیدی در سراسر جهان، دسترسی ماینرهای به برق تولید شده در مزارع برق خورشیدی نیز بسیار ساده‌تر شده است.

از طرف دیگر تاسیسات ماینینگ می‌توانند از لوازم کم مصرف استفاده کرده و فشار بر سیستم‌های تولید انرژی تجدید‌پذیر را به حداقل برسانند. در این راستا می‌توان از سیستم‌های جدیدتر بهره برد که علاوه بر کاهش مصرف انرژی، از عملکرد بسیار بالاتری برخوردار بوده و اتلاف انرژی بسیار کم‌تری دارند.

یکی دیگر از مسائل قابل توجه در صنعت استخراج رمزارز تولید بسیار زیاد گرما می‌باشد. وقتی که رایانه‌های پردازشی در تمام طول روز روشن هستند، گرمای بسیار زیادی تولید می‌شود. پمپ‌های حرارتی مینی اسپلیت کم مصرف ضمن محافظت از تجهیزات استخراج رمزارز، می‌توانند مصرف انرژی را هم کاهش دهند. این درحالیست که این نوع سیستم تهویه باعث کاهش رطوبت محیطی و در نتیجه جلوگیری از زنگ زدگی هم خواهند شد.

بدون کاغذ

همانطور که همه می‌دانند، کاهش مصرف کاغذ و حرکت به سمت اقتصاد و ارزهای دیجیتال می‌تواند برای محیط زیست بسیار مفید باشد. دلار ایالات متحده از ۷۵ درصد پنبه و ۲۵ درصد کتان ساخته شده است. ماشین‌آلات صنعتی مواد اولیه را به الیاف ریز تبدیل کرده و در نهایت از آن‌ها ورقه‌های کاغذی تولید می‌کنند.

پنبه یک محصول نیازمند آب بسیار زیاد است که استفاده از آن به بهره‌برداری بیش از حد از منابع طبیعی منجر می‌شود. کشاورزان برای تولید این محصول همچنین باید از سموم دفع آفات و کودهای مصنوعی در فرآیند رشد استفاده کنند؛ مواردی که به خودی خود یک آسیب جدی برای محیط زیست و تخریب اکولوژیک توصیف می‌شوند. از طرف دیگر برای رسیدن به محصول نهایی که همان پول کاغذی است، موارد دیگری همچون جوهر، روند پرینت، برش و حمل و نقل هم دخیل هستند که هرکدام اثرات نامطلوبی بر محیط زیست دارند.

زباله‌های الکترونیکی

استفاده از دارایی‌های رمزارزی باعث می‌شود تا آلودگی سطحی و انتشار کربن مرتبط با پول‌های کاغذی به حداقل ممکن برسد؛ با این حال رمزارز یک گزینه‌ی کاملاً پایدار و دوستدار محیط زیست نیستند. زباله‌های الکترونیکی یکی از نگرانی‌های قابل توجه در صنعت رمزارزهاست.

شرکت‌هایی مانند بیت‌مین(Bitmain) از دستگاه‌های سخت‌افزاری تخصصی طراحی شده برای فعالیت شبانه‌روزی جهت استخراج رمزارز استفاده می‌کنند. با این حال هر یک سال و نیم یکبار متخصصان حوزه‌ی ماینینگ و فارم‌های بزرگ باید این دستگاه‌ها را به دلیل منسوخ شدن، تعویض کنند. این دستگاه‌ها به دلیل ضایعات فلزی که گاهاً غیرقابل بازیافت هستند، به ایجاد آلودگی گسترده در محل دفن زباله‌ها تبدیل می‌شوند(هرچند که در کشور ما ممکن است از یک دستگاه قدیمی بالغ بر چندین سال استفاده شود).

دوستداران محیط زیست انتظار دارند که با گذشت زمان این مسئله بدتر و بدتر شود؛ زیرا با افزایش رقابت در صنعت استخراج رمزارز، شرکت‌های همواره باید به سمت استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌تر، افزایش امنشت و کارایی حرکت کنند. این درحالیست که طبق آمار تنها ۲۰ درصدی از دستگاه‌های مرتبط با حوزه‌ی فناوری در جهان بازیافت شده و ۸۰ درصد باقیمانده به محل دفن زباله و محیط زیست منتهی می‌شوند.

در حال حاضر رشد چشم‌گیر زباله‌های الکترونیکی در سراسر جهان این راه‌حل ساده‌ای ندارد. ما باید شرکت‌های تولیدکننده را مسئول تاثیرات زیست محیطی و آلودگی دستگاه‌های آن‌ها دانشته و به حفاظت از منابع طبیعی اصرار کنیم.

انتشار کربن

یکی دیگر از تاثیرات زیست محیطی صنعت رمزارزها، انتشار کربن است. حدود ۶۵ درصد صنعت استخراج بیت کوین هم اکنون در کشور چین مستقر است و این کشور بخش قابل توجهی از انرژی مورد نیاز خود را از طریق ذغال سنگ به دست می‌آورد که باعث آزادسازی مواد آلوده‌کننده و مضر برای محیط زیست و جو زمین می‌شود.

آمار و ارقام حاکی از آن است که ردپای کربن صنعت دارایی‌های رمزارزی معادل نیوزیلند است؛ به عبارتی این اکوسیستم سالانه ۳۶/۹۵ مگاتن انتشار کربن به همراه دارد.

آینده‌ی پایدار

خوشبختانه مهندسان محیط زیستی در حال توسعه‌ی فناوری‌های خاصی برای کاهش سطح انتشار کربن برای صنعت رمزارزها هستند. اگر در صنعت رمزارزها سرمایه‌گذاری کرده‌اید و نگران اثرات زیست محیطی آن هستید، باید به شما یادآور شد که صنعت رمزارزها علی‌رغم سرعت بسیار بالا در زمینه‌ی انجام تراکنش‌های مالی، ردپای کربن بسیار کم‌تری نسبت به سیستم مالی سنتی داشته و می‌توان آن را کم‌خطر توصیف کرد.

برهمین اساس، کشورهایی که توافق‌نامه‌ی پاریس را امضاء کرده‌اند می‌توانند با بهره‌گیری از رمزارز به کاهش تاثیرات زیست محیطی پول در جهان و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک کنند.

نظر شما در رابطه با مطالب ذکر شده در این مقاله چیست؟ آیا صنعت رمزارزها برای اکوسیستم زمین خطرناک بوده و مردم باید به سمت استفاده از راه‌حل‌های جایگزین حرکت کنند؟ نظرات خود را با تیم کوینیت به اشتراک بگذارید.