اتریوم چیست؟

جواب اینکه «اتریوم چیست و چگونه کار می‌کند» به صورت کوتاه این است که: یک شبکه‌ی غیرمتمرکز بوده که علاوه بر ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز به کمک توکن اتر(ETH)، امکان فعالیت نرم‌افزارها و سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز را نیز فراهم کرده است. اگر به کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با اتریوم علاقه‌مند هستید در ادامه‌ی مقاله با ما همراه باشید.

اتریوم چگونه ساخته شد؟

ویتالیک بوترین در سال 2013 ایده‌ی ساخت اتریوم را در نقشه‌ی اولیه(وایت‌پیپر) مطرح کرد. وی نقشه‌ی اولیه‌ی اتریوم را پیش از انتشار عمومی تنها برای تعدادی از دوستان نزدیکش ارسال کرد. پس از انتشار عمومی نقشه‌ی اولیه‌ی اتریوم تقریبا 30 نفر به منظور گفتگو در این رابطه با ویتالیک تماس گرفتند. در حقیقت ویتالیک نقد‌های منتقدان و اشاره‌ی آن‌ها به اشتباهات مهم در این مفهوم را انتظار می‌کشید در حالی که این سناریو هرگز اتفاق نیفتاد.

پروژه‌ی ساخت اتریوم در ژانویه‌ی 2014 به‌طور عمومی اعلام شد و ویتالیک بوترین، میهای الیسی(Mihai Alisie)، آنتونی دی‌لوریو(Anthony Di Iorio)، چارلز هوسکینسون(Charles Hoskinson)، جو لوبین(Joe Lubin) و گوین وود(Gavin Wood) اعضای اصلی تیم توسعه دهنده‌ی اتریوم را تشکیل داده‌اند. بوترین از پروژه‌ی اتریوم در کنفرانس بیت کوین که در میامی برگزار شده بود رونمایی کرد. تیم توسعه دهنده‌ی اتریوم چند ماه پس از این رویداد تصمیم گرفت تا برای تامین هزینه‌ی توسعه‌ی این پروژه توکن اتر(ETH) را به‌طور عمومی به فروش برساند.

مزایای شبکه‌ی غیرمتمرکز اتریوم

به‌کارگیری روش متمرکز به معنای تسلط یک سیستم بر فعالیت‌ها است اما در صورت اختلال در عملکرد سیستم متمرکز، فعالیت‌ها نیز دچار اختلال خواهد شد. این حقیقت موجب می‌گردد برنامه‌ها و سرور‌های آنلاین متمرکز در برابر حملات هکر‌ها و حتی قطع برق آسیب‌پذیر گردند. بعلاوه، شبکه‌های اجتماعی و دیگر سرور‌های آنلاین سطحی از اطلاعات شخصی کاربران را از آن‌ها درخواست می‌کنند، اطلاعات درخواست شده در سرور‌های آنلاین خدمات دهندگان ذخیره می‌گردد. بنابراین اطلاعات شخصی کاربران در معرض خطر حملات هکر‌ها و یا نشت اطلاعات قرار می‌گیرد.

اتریوم به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز راه‌اندازی شده است و توسط هیچ فردی کنترل نمی‌شود. از آنجایی که شبکه‌ی اتریوم توسط هزاران کامپیوتر در سراسر جهان پشتیبانی می‌شود، امکان توقف فعالیت شبکه به دلیل مشکلات کامپیوتری وجود ندارد. برای فعالیت در شبکه‌ی اتریوم اطلاعات شخصی کاربران درخواست نمی‌شود و آثار دیجیتالی همانند برنامه‌ها، ویدئو‌ها و غیره در کنترل کامل مالک اثر قرار دارد.

در حقیقت، اتریوم یک سیستم غیرمتمرکز و دارای ساختار فرد به فرد(P2P) است، تمامی تراکنش‌ها توسط کاربران شرکت کننده در شبکه پشتیبانی می‌شوند و هیچ فرد و یا سازمانی کنترل این شبکه را در اختیار ندارد.

آشنایی با اتر و چگونگی پرداخت هزینه‌ها در شبکه‌ی اتریوم

بر اساس تعریف ارائه شده، اتریوم یک پلتفرم نرم‌افزاری است که با هدف فعالیت به صورت شبکه‌ی اینترنت غیرمتمرکز و بستر ارائه‌ی اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز ساخته شده است. برای پرداخت هزینه‌ی محاسبات مورد نیاز برای راه‌اندازی اپلیکیشن‌ها و یا برنامه‌ها در شبکه‌ی اتریوم از رمزارز اتر(ETH) استفاده می‌شود.

اتر یک دارایی دیجیتالی است که اجرای فرآیند پرداخت را بدون نیاز به واسطه‌ها فراهم می‌کند. با این وجود اتر تنها یک ارز دیجیتالی محسوب نمی‌شود، بلکه به عنوان سوخت(هزینه‌ی اجرا) برنامه‌های غیرمتمرکز در شبکه‌ی اتریوم نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورتی که کاربری قصد داشته باشد تا یکی از برنامه‌های اتریوم را تغییر دهد، باید کارمزد تراکنش را پرداخت کند تا امکان پردازش تغییرات در شبکه فراهم گردد.

هزینه‌ی تراکنش‌ها به‌طور خودکار و بر اساس مقدار سوخت(Gas) مورد نیاز محاسبه می‌گردد. میزان سوخت مورد نیاز بر اساس توان محاسباتی مورد نیاز و مدت زمان اجرای درخواست محاسبه می‌شود.

اتریوم چگونه کار می‌کند؟

اتریوم بر پایه‌ی پروتکل بیت کوین و بر اساس فن‌آوری بلاکچین طراحی شده است اما به‌گونه‌ای تنظیم شده است که فراتر از ایجاد یک سیستم مالی امکان پشتیبانی از برنامه‌های غیرمتمرکز دیگری را نیز فراهم می‌کند. در حقیقت، بلاکچین اتریوم را می‌توان به صورت یک ماشین وضعیت(State Machine) توصیف کرد. در علوم رایانه ماشین وضعیت به صورت سیستمی تعریف می‌شود که قادر به دریافت مجموعه‌ای از ورودی برای تغییر به وضعیت جدید(بر اساس ورودی‌ها) است. هنگام اجرای تراکنش‌ها ماشین به وضعیت جدید منتقل می‌شود. هر وضعیت شبکه‌ی اتریوم از میلیون‌ها تراکنش تشکیل شده است. این تراکنش‌ها به صورت مجموعه‌ای از بلاک‌ها دسته‌بندی می‌شوند و هر بلاک در شبکه‌ی اتریوم در یک زنجیره به بلاک قبلی متصل می‌گردد. اما پیش از آنکه تراکنش‌ها به دفتر کل افزوده شوند، از طریق فرآیند ماینینگ(استخراج رمزارز) توسط ماینر‌ها(استخراج کنندگان) تایید می‌شوند.

کل شبکه‌ی اتریوم توسط مجموعه‌ای از کاربران در سراسر جهان با عنوان گره(Node) پشتیبانی می‌گردد. گره‌ها داوطلبانی هستند که نسخه‌ای از بلاکچین اتریوم را دریافت کرده‌اند و در حقیقت از اطلاعات شبکه‌ی اتریوم نگه‌داری می‌کنند، قوانین اجماع را در شبکه‌ی اتریوم اجرا می‌کنند و در نتیجه عملکرد صحیح این شبکه را تضمین می‌کنند.

ماینینگ در شبکه‌ی اتریوم

ماینینگ فرآیندی است که در آن گروهی از گره‌ها(Nodes) با هدف دریافت پاداش استخراج هر بلاک، توان محاسباتیشان را به حل معمای ریاضی اختصاص می‌دهند و در این میان سلامت و امنیت شبکه‌ی اتریوم توسط ماینر‌ها تضمین می‌گردد. ماینر‌ها عنصر اصلی شبکه‌ی کنونی اتریوم را تشکیل می‌دهند در حقیقت آن‌ها تراکنش‌ها را در شبکه تایید می‌کنند و همچنین توکن‌های جدید اتر را در شبکه‌ی اتریوم تولید می‌کنند.

تفاوت بیت کوین و اتریوم

ممکن است در ابتدا بیت کوین و اتریوم پروژه‌های مشابهی بر بستر تکنولوژی بلاکچین به‌نظر برسند، اما در حقیقت این دو پروژه اهداف کاملا متفاوتی را پیگیری می‌کنند. اگرچه بیت کوین امروزه به عنوان یک پروژه‌ی موفق و نسبتا پایدار شناخته می‌شود، اتریوم یک پلتفرم چند منظوره است که در آن ارز دیجیتالی اتر تنها یکی از اجزاء این سیستم را تشکیل می‌دهد.

اتریوم بر پایه‌ی تکنولوژی بلاکچین شبکه‌ی بیت کوین ایجاد شده است و ویژگی‌های گسترده‌تری را ارائه می‌کند. در حقیقت اتریوم یک شبکه‌ی کامل است که ساخت و راه‌اندازی برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز را در این شبکه برای کاربران امکان‌پذیر می‌کند.

ویژگی‌های اتریوم و بیت کوین

رمزارزهای اتریوم و بیت کوین از نظر خصوصیات نیز دارای ویژگی‌های کاملا متفاوتی هستند. به عنوان مثال، عرضه‌ی بیت کوین به 21 میلیون واحد محدود شده است، اما محدودیتی برای انتشار اتر تعریف نشده است. بعلاوه، شبکه‌ی بیت کوین طوری برنامه‌نویسی شده است که در آن متوسط زمان استخراج هر بلاک در زمان تنظیم سختی استخراج بر روی 10 دقیقه تنظیم گردد. اما متوسط زمان استخراج هر بلاک در شبکه‌ی اتریوم 12 ثانیه هدف گذارش شده است که پتانسیل تایید سریع‌تر تراکنش‌ها را نشان می‌دهد.

امروزه راه‌اندازی موفق مزرعه‌ی استخراج بیت کوین به توان محاسباتی و توان الکتریکی بالایی نیاز دارد که تنها از طریق نصب تجهیزات ماینینگ اسیک در مقیاس صنعتی امکان‌پذیر است. از طرفی، الگوریتم اثبات کار در اتریوم فعالان را به استخراج رمزارزها به‌‌طور گسترده و غیرمتمرکز توسط کارت‌های گرافیکی تشویق می‌کند.

پلتفرم اتریوم به صورت تیورینگ کامپلیت(Turing-complete) طراحی شده است، یعنی در صورت وجود منابع محاسباتی کافی امکان محاسبه‌ی هر چیزی در این شبکه وجود دارد. اما این ویژگی در شبکه‌ی بیت کوین وجود ندارد. اگرچه تیورینگ کامپلیت امکانات نامحدودی را برای کاربران فراهم می‌کند اما پیچیدگی کد اتریوم به معنای پتانسیل آسیب‌پذیری بالاتری نیز است.

قرارداد‌های هوشمند و ماشین مجازی اتریوم

قوانین اجماع و همچنین دیگر ویژگی‌های شبکه‌ی اتریوم توسط قرارداد‌های هوشمند تعیین می‌گردد. قرارداد‌های هوشمند طوری طراحی شده‌اند که امکان اجرای خودکار تراکنش‌ها و یا اقدامات خاص دیگر را در مقابل افرادی که لزوما امکان اعتماد به آن‌ها وجود ندارد فراهم می‌کنند.

شرایط تکمیل قرارداد توسط طرفین از قبل برنامه‌ریزی شده است. اجابت شرایط قرارداد در نهایت موجب ارسال یک تراکنش و یا اقدامات خاص دیگری خواهد شد. بسیاری از فعالان صنعت رمزارزها با استناد بر مزایای قرارداد‌های هوشمند همانند امنیت بالا و کاهش هزینه‌ی عقد قرارداد از طریق حذف واسطه‌ها، استدلال می‌کنند که قرارداد‌های هوشمند در آینده جایگزین قرارداد‌های سنتی خواهند شد.

بعلاوه، ماشین مجازی اتریوم به صورت محیط اجرای قرارداد‌های هوشمند در شبکه‌ی اتریوم راه‌اندازی شده است. کاربران به کمک این ابزار می‌توانند بدون نگرانی از وجود تداخل میان برنامه‌ها، کد‌های مختلفی را در شبکه‌ی اتریوم اجرا کنند. ماشین مجازی اتریوم به‌طور کاملا مستقل از شبکه‌ی اصلی اتریوم فعالیت می‌کند، در نتیجه امکان اجرای آزمایشی برنامه‌ها با هدف عیب‌یابی و بهبود قرارداد‌های هوشمند در محیط ماشین مجازی اتریوم فراهم شده است.

اتریوم، بستر ایجاد سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز

برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز(DApp) معمولا حاصل یک ایده‌ی کاملا جدید هستند یا سعی می‌کنند پروژه‌‌هایی که در گذشته وجود داشته‌اند را بروزرسانی کنند. استفاده از شبکه‌ی غیرمتمرکز اتریوم امکان حذف واسطه‌ها را فراهم می‌کند و در نتیجه، هزینه‌ی مربوط به فعالیت آن‌ها را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال در سیستم مالی سنتی وام‌گیرندگان هزینه‌های مربوط به فعالیت بانک‌ها را نیز در زمان بازپرداخت وام پرداخت می‌کنند اما سیستم‌های اقتصادی غیرمتمرکز مستقیما وام‌گیرندگان و وام‌دهندگان را به یکدیگر متصل می‌کند و در نتیجه طرفین مبادلات مجبور نیستند هزینه‌هایی که از سوی واسطه‌ها تحمیل می‌شود را پرداخت کنند.

به‌طور خلاصه، اتریوم یک بلاکچین منبع باز عمومی و توزیع شده است که ساخت و انتشار برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز را برای توسعه‌دهندگان تسهیل می‌کند.

شما می‌توانید سوالات و نظرات خود را در رابطه با شبکه‌ی اتریوم به صورت کامنت با ما به اشتراک بگذارید.