تراکنش‌های بیت کوین به دلیل قالب و ویژگی‌های‌های خاصشان، یک روش انتقال دارایی در نظر گرفته می‌شوند. تراکنش و جابجایی دارایی بدان معناست که دو کیف‌پول الکترونیکی بیت کوین یا همان دستگاه‌های ذخیره‌ی سازی بیت کوین، درگیر فرایند ارسال و دریافت مقدار مشخصی رمزارز بیت کوین هستند، بدین صورت که طرف ارسال کننده یک مبلغ مشخص را تعیین کرده و به کیف‌پول گیرنده ارسال می‌کند. پس از انجام این کار، تعدادی فرایند اضافه صورت می‌گیرد که هرکدام یکی از مولفه‌های انتقال موفق دارایی به شما می‌آیند. اگر به بیت‌کوین به عنوان یک نوع سرمایه‌گذاری نگاه می‌کنید و در انتظار بالا رفتن قیمت این رمزارز هستید نگه داشتن مقداری بیت‌کوین عالیست ولی هدف اصلی این ارز دست به دست شدن و به اصطلاح خرج شدن آن است. پس بیایید به این بپردازیم که چگونه می‌توان بیت‌کوین را «خرج» کرد و تراکنش‌ها چگونه کار می‌کنند.
تراکنش‌های بیت کوین چگونه کار می‌کنند؟
درک درست مکانیسم تراکنش‌های بیت کوین بسیار مهم است، زیرا در وهله‌ی اول به کاربران نوعی تجسم بصری نسبت به این فرایند القا می‌کند. زمانی که مقدار مشخصی بیت کوین از یک منبع ذخیره‌سازی به منبع دیگری همچون کیف‌پول شخصی ارسال می‌شود، این فرایند جابجایی دارایی باید تایید شود. این بدان معناست که اکثریت افراد شرکت‌کننده در شبکه باید اعتبار این تراکنش و دارایی‌ها را تایید کنند.
پس از این مرحله، تراکنش مذکور اجرایی شده و در یک بلاک ثبت می‌شود. در مرحله‌ی بعد نیز بلاک‌ها مانند یک دانه‌ی زنجیر یکی پس از دیگری به آخرین بلاک متصل شده و بلاکچین را ایجاد می‌کنند؛ به همین دلیل فناوری زیرساختی این فرایند بلاکچین(زنجیره‌ای از بلاک‌ها) نامگذاری شده است.
با در نظر گرفتن فرایند فوق، می‌توان گفت که تمام ساختار بلاکچین از بلاک‌هایی تشکیل شده است که اطلاعات مربوط به تک‌تک تراکنش‌های بیت کوین را در خود ذخیره کرده‌اند؛ حال قابل درک است که چرا این سیستم به عنوان یک دفترکل دیجیتال توصیف می‌شود. هریک از بلاک‌های فوق‌الذکر به ترتیب زمانی به یکدیگر متصل شده و یک ساختار مرتب، واضع و شفاف از مسیر جابجایی بیت کوین ارائه می‌کنند.
به یاد داشته باشید که بیت کوین در واقع یک دارایی فیزیکی نیست، بلکه به شکل نوعی دارایی الکترونیکی کار می‌کند که قابلیت نمایش مملوس ندارد. در حقیقت، تنها راه اثبات مالکیت مقداری رمزارز BTC همان سواق ثبت شده از تراکنش‌های بیت کوین است که در نهایت به مقصد آدرس کیف‌پول مالک خاتمه یافته‌اند.
آدرس بیت کوین چیست؟
ارسال بیت کوین از یک طرف به طرف دیگر تراکنش این سوال را در ذهن تداعی می‌کند که روش ذخیره‌سازی این دارایی چیست؟ در رابطه با این موضوع، باید گفت که دارندگان بیت کوین از کیف‌پول‌های الکترونیکی جداگانه برای ذخیره‌سازی دارایی‌های رمزارزی خود استفاده می‌کنند. این کیف‌پول‌ها در واقع راه‌حل‌های ذخیره‌سازی ویژه‌ای هستند که به طور خاص برای نگهداری و انتقال بیت کوین طراحی شده‌اند. کلید‌های خصوصی(Private Keys) و عمومی(Public Keys) این کیف‌پول‌ها هم به ترتیب به عنوان آدرس واقعی بیت کوین و یک رمزارز عبور ضروری جهت دسترسی به آن‌ها عمل می‌کنند. هر دو کلید شامل یک رشته‌ی طویل از اعداد و حروف هستند که به شکل خاص برای کیف‌پول‌های الکترونیکی و تراکتش‌ها ارائه شده‌اند.
روش‌های کسب بیت کوین
شایان ذکر است که تنها راه بدست آوردن بیت کوین یک تراکنش مستقیم از طرف یک مالک BTC نمی‌باشد. در صورتی که تمایل به خرید بیت کوین داشته باشید، می‌توانید به یک پلت‌فرم مبادله‌ی آنلاین یا صرافی رمزارزی مراجعه کرده و در ازای پرداخت پول واقعی، مقداری بیت کوین خریداری کنید. علاوه بر این با جستجوی فضای اینترنت می‌توانید با کسب و کارهای مختلفی روبرو شوید که در ازای انجام فعالیت خواسته شده(به عنوان مثال شرکت در نظرسنجی و انجام یک‌سری وظایف روتین) به شما رمزارز بیت کوین پرداخت می‌کنند.
با تمام این تفاسیر، اهمیت ذخیره‌سازی بیت کوین توسط مالک باید درک شود. برای این منظور مالکان بیت کوین می‌توانند از انواع مختلف کیف‌پول‌های الکترونیکی بهره ببرند. برخی کیف‌پول‌ها کاملا آنلاین بوده و بیت کوین‌های کاربران را بر روی سرور‌های خود ذخیره می‌کنند؛ از این رو مسئولیت هرگونه واقعه‌ی ناخوشایند از جمله حملات هک، بر عهده‌ی شرکت ارائه دهنده‌ی کیف‌پول است.
البته نرم‌افزارها نسخه‌ی دسکتاپ و موبایل هم در دسترس هستند که به مالک دارایی رمزارزی اجازه می‌دهند بیت کوین‌ها خود را بر روی دستگاه‌های شخصی خود ذخیره کنند. در این روش تضمین امنیت کیف‌پول و دارایی‌های آن تماماً بر عهده‌ی کاربر خواهد بود.
و در پایان می‌رسیم به روش‌های ذخیره‌سازی آفلاین یا سرد(Cold Storage) که دارایی کاربر بر روی یک کیف‌پول سخت‌افزاری کوچک ذخیره شده و امکان هک شدن آن به صورت آنلاین به حداقل ممکن می‌رسد. در این روش کاربر باید کلید خصوصی و کلمات بازیابی حساب خود را بر روی یک تکه کاغذ نوشته و در مکانی امن نگهداری کند.
اِلمان‌های یک تراکنش بیت کوین
یک تراکنش ساده‌ی بیت کوین از یک آدرس به آدرس دیگر که به صورت شخص به شخص(Peer To Peer) صورت گرفته و واسطه‌ها حذف شده‌اند(همچون بانک‌ها و موسسات مالی) شامل سه عنصر اساسی است. همانطور که احتمالاً حدس زده باشید، این سه عامل کلیدی عبارتند از «فرستنده»، «گیرنده» و «بیت کوین» ارسال شده از یک طرف تراکنش به آدرس کیف‌پول مقصد. در زبان بیت کوین این سه عامل به ترتیب «ورودی»، «خروجی» و «سربرگ» شناخته می‌شوند.
هدر یا سربرگ شامل چهار بخش مختلف از اطلاعات است که یکی از آن‌ها «هش واقعی» می‌باشد. به منظور تضمین اعتبار تراکنش‌های بیت کوین، باید هش مناسب باید بخشی از سربرگ باشد. علاوه بر این اطلاعات دیگری در سربرگ وجود دارد که شامل نسخه‌ی پروتکل تراکنش(Ver) و همچنین تعداد ورودی‌های موجود در تراکنش(vin_sz) می‌باشد.
زمان قبل یا Lock-Time نیز یکی دیگر از المان‌های سربرگ به شمار آمده که تعیین کننده‌ی زمان معرفی بلاک تراکنش بیت کوین به زنجیره است، درست شبیه به تاریخ نوشته شده بر روی چک‌های بانکی.
در عوض ورودی شامل هش پیش از خروجی از تراکنش‌های قبلی یا همان هش بوجود آمده از تراکنش است، که فرستند به واسطه‌ی آن دارایی رمزارزی خود را از تراکنش قبلی بدست آورده است. علاوه براین، ورودی شامل فهرست خروجی تراکنش‌های قبلی(n) و همچنین تایید این موضوع است که فرستند می‌تواند دارایی را خرج کند(ScriptSig).
و در نهایت خروجی که سوم عامل کلیدی در تراکنش‌های P2P محسوب می‌شود. این المان از دو بخش تشکیل شده است، که شامل مقدار دقیق رمزارز ارسال شده(ارزش) و کد دیجیتالی ۶۴ رقمی هش‌گذاری شده می‌باشد، این کد دیجیتالی مقصد نهایی دارایی یا همان آدرس کیف‌پول مقصد(scriptPubKey) می‌باشد.
یک مثال ساده
فرض کنید که قصد ارسال مقداری بیت کوین به یکی از دوستانتان را دارید. این تراکنش شامل سه قسمت خواهد بود:
- ورودی که شامل سوابق آدرس کیف‌پول شما می‌باشد.
- یک مقدار(ارزش) که تعیین کننده‌ی مقدار بیت کوین ارسالی از طرف شما است.
- یک خروجی که آدرس کیف‌پول مقصد می‌باشد.
پس از تعیین مقدار رمزارز ارسال و آدرس کیف‌پول مقصد، شما باید با استفاده از کلید خصوصی خود این تراکنش را امضاء کرده(همانند امضاء یک چک) و دارایی را ارسال کند. پس از تایید تراکنش توسط ماینرها و فرایند ماینینگ، این دارایی به کیف‌پول مقصد افزوده خواهد شد.
ماینینگ و استخراج بیت کوین
حال که با روند تراکنش‌های بیت کوین کمی آشنا شده‌اید، باید به مسئله‌ی ماینینگ و رابطه‌ی آن با تراکنش‌های بیت کوین پرداخته شود.
فرایند «ماینینگ بیت کوین» در واقع به روند اضافه کردن سوابق تراکنش‌ها به دفتر اصلی بیت کوین یا همان بلاکچین بیت کوین گفته می‌شود. به واسطه‌ی فرایند ماینینگ تک‌تک تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین مورد تایید قرار گرفته و به کاربران اجازه می‌دهد که به دفترکل این شبکه‌ی رمزارزی دسترسی داشته باشند.
علاوه بر این، ماینرها اساساً با تایید هر تراکنش و اطمینان از قانونی بودن آن‌ها، به نوعی به جامعه‌ی بیت کوین خدمت می‌کنند. هر زمان که یک بلاک جدید کشف می‌شود، ماینرهای دخیل مقداری پاداش دریافت می‌کنند. از اکتبر ۲۰۱۷ به بعد پاداش هر بلاک جدید شبکه‌ی بیت کوین معادل ۱۲/۵ واحد BTC بوده است، که البته در آینده‌ای نه چندان نزدیک و پس از رویداد نصف شدن پاداش شبکه‌ی بیت کوین(هالوینگ) این پاداش نصف شده و به ۶/۲۵ واحد BTC کاهش می‌یابد.
نرخ عرضه‌ی رمزارز ظاهری شبیه به نرخ استخراج فلزات گران‌بهایی همچون طلا از دل زمین دارد؛ از این رو فرایند کشف بلاک‌های جدید را «ماینینگ» یا «استخراج» نامیده‌اند.
یک تراکنش بیت کوین چقدر طول می‌کشد؟
بدیهی است که روند جابجایی دارایی در شبکه‌ی بیت کوین بسیار سریع‌تر و کارآمد‌تر از سیستم‌های مالی فعلی است. با این حال، مدت زمان لازم برای پردازش تراکنش در شبکه‌ی بیت کوین یک عامل متغییر به شما آمده و بسته به شرایط ممکن است به شکل چشم‌گیری تغییر کند. البته شایان ذکر است که با افزایش محبوبیت بیت کوین، زمان لازم برای پردازش تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین نسبت به روزهای اولیه‌ی معرفی این رمزارز به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
مقدار زمان لازم برای تایید تراکنش‌های بیت کوین به تعداد ماینرها بستگی دارد، ماینرهایی که فرایند پشتیبانی و تایید تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین را بر عهده گرفته‌اند.
به طور متوسط گفته می‌شود که زمان لازم برای انتقال بیت کوین از یک کیف‌پول الکترونیکی به یک کیف‌پول دیگر حدود ۱۰ دقیقه محاسبه می‌شود.
پتانسیل تراکنش‌های بیت کوین
امروزه، علاقه‌مندان به حوزه‌ی رمزارزها می‌توانند به سادگی اطلاعات زیادی در رابطه با نحوه‌ی کار با بیت کوین، تجهیزات لازم برای ماینینگ و مزایا و معایب ورود به حوزه‌ی رمزارزها بدست آورند. در دسترس بودن اطلاعات در چنین سطحی باعث شده تا درک و فهم پتانسیل گسترده‌ی تراکنش‌های بیت کوین برای همه ساده‌تر شود.
با توجه به سرعت بالای تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین(نسبت به تراکنش‌های بین‌المللی سنتی) و کارمزد بسیار پایین آن، تعداد فزاینده‌ای از موسسات مدیریت مالی از آن برای پردازش پرداخت‌های خود استفاده می‌کنند. تراکنش‌های بیت کوین به طور یکسان به افراد و نهادهای بزرگ اجازه می‌دهد تا پرداخت حداقل کارمزد، قادر به ارسال و دریافت مبالغ هنگفت بوده و دیگر زمان زیادی صرف خدمات تراکنش سنتی نکنند.
عملکرد و کارایی این سیستم آنقدر چشم‌گیر بوده که برخی بانک‌ها و موسسات مالی به دنبال استفاده از آن‌ها هستند، درحالیکه سیستم رمزارزها به عنوان یک جانشین برای سیستم‌های پولی فعلی و حذف واسطه‌ها ایجاد شده است.
شواهد کافی وجود دارد که بتوان بیت کوین رو نسل جدید سیستم‌های پرداخت توصیف کرد. با وجود موانع زیادی که در مسیر گسترش و فراگیری این سیستم قرار گرفته است، باز هم توانسته خودش را به عنوان یک بستر غیرمتمرکز کاملاً مستقل، ایمن و شفاف معرفی کند. از این رو، مزایای تراکنش‌های بیت کوین به مراتب بیشتر از مشکلات احتمالی آن است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با فروش بیت‌کوین به مقاله بعدی مراجعه فرمایید.
شما می‌توانید سوالات و نظرات خود را در بخش دیدگاه‌ها به اشتراک بگذارید.
